درفک

درفک نام آتشفشان خاموشی در استان گیلان و در رشته‌کوه البرز است. نام قلهٔ درفک به روایتی از دال فَک ( دٌلفَک) آمده است که در گویش دیلمی، دال، نام پرنده‌ای است از خانواده عقاب و فَک به معنی آشیان و آشیانه است. بنابراین دالفک، یعنی آشیانه عقاب. اما بر اساس روایت دیگری، نام درفک از قوم دربیک آمده که تیره‌ای از ساکنان حوالی دریای خزر بوده‌اند

قلهٔ درفک در ارتفاع ۲۷۳۳ متری البرز غربی در کوه‌های گیلان قرار دارد. این قله را از چند مسیر می‌توان صعود کرد.
مسیر ۱- سیاهکل – دیلمان – شاه شهیدان – اربناب – قله درفک
مسیر ۲- رستم آباد – توتکابن – دشت ویل – دفراز – قلهٔ درفک
کاسهٔ درفک که بزگترین دهانهٔ آتش‌فشان ایران است محل ییلاق دامدارانی است که در تابستان از روستاها و جنگل‌های دم‌کرده به این قله کوچ می‌کنند. در کاسه‌ٔ درفک یک غار وجود دارد که ییلاق‌نشینان منطقه در تابستان از یخ‌های آن به عنوان منبع آب استفاده می‌کنند.
این قله در ۵۰ کیلومتری جنوب شرقی رشت در استان گیلان و مقابل رستم آباد در بخش خورگام شهرستان رودبار واقع شده‌است.

درفک رشته کوهی ۸ کیلومتری دارد که از جنوب شرقی به شمال غربی کشیده شده و چندین قله بلند در آن به چشم می خورد. قله هایی که اگر اهل کوهنوردی باشید حتما نام آن را شنیده اید. پرترددترین قله این رشته کوه هم قله درفک است که با ارتفاع ۲۷۱۴ متر در محدوده شهرستان رودبار، بخش رحمت‌آباد و بلوکات، دهستان دشتویل و در ۲۷کیلومتری شمال شرقی مرکز شهرستان رودبار قرار گرفته است. آتشفشانی که سال ها از آخرین جوش و خروش آن می گذرد و شاید بتوان گفت که بکرترین طبیعت و آب و هوا را در میان قله های دیگر دارد.

چطور برویم؟

اگر از تهران به سمت درفک حرکت می کنید، باید در اتوبان قزوین- رشت، بعد از رودبار از محلی به نام رستم آباد که در مقابل راهدارخانه (جمشدخانه) رستم‏آباد قرار دارد، به سمت راست تغیر مسیر بدهید. پس از عبور از توتکابن و پلی که بر روی سپید رود قرار دارد، به سمت روستای شیرکوه می روید. در این منطقه می توانید کمی استراحت کنید و برای این کار مسجد و حسینیه‏ روستا گزینه خوبی است.

از شیرکوه که راه بیفتید، بلافاصله وارد جنگل‏های زیبای منطقه می‏شوید که اگر آن را ادامه دهید، بعد از عبور از یک سراشیبی تند به فضایی بی درخت و سرسبز خواهید رسید با یک کلبه‏ی چوبی در میان آن. اینجا لارنه است! بعد از لارنه دوباره تا چشم کار می کند جنگل است و گیاهان بلندی که گاهی ارتفاعشان تا دو متر می‏رسد.

در این فصل سال که هوا پاییزی است ممکن است مجبور باشید تا زانو در برگ خشک درختان راه بروید یا در گلی که از باران های فصلی به جا مانده است. مه هم در تمام این مسیر به احتمال زیاد همسفر شما خواهد بود و لذت جنگل گردی را برایتان بیشتر می کند.

در ادامه مسیر، بعد از آن که از منطقه کم درختی به نام مزرعه گذشتید، یک شیب تند مقابلتان قد علم می کند. بعد سیاه دره است و درختچه‏های سیب جنگلی، ازگیل، خرمالوی وحشی و آلوچه که مقابلتان صف می کشند.

بعد به چشمه جیرونی خواهید رسید که کلبه های آن تنها فضای استراحتتان قبل از حرکت به قله هستند. از جیرونی به بعد به تدریج منطقه کم درخت می‏شود و بعد از گذشتن از گردنه‏ پهن دژ به قله می رسید.

غار تنگ درفک

در نزدیکی قله و در پایین دیواره مجاور قله، غاری وجود دارد که در تمام سال برف را در خود نگه می دارد و به همین دلیل حکم منبع تأمین آب چوپانان منطقه را در تابستان دارد. دهانه این غار وسیع و تنگ است و وارد شدن به آن بدون تجهیزات یخ نوردی عملا امکان پذیر نیست. بنابراین اگر چندان در غارنوردی حرفه ای نیستید یا تجهیزات کافی همراه ندارید، دور این غار را خط بکشید.

درفک یعنی چه؟

قله درفک را محلی ها با نام های دال فَک، دورفک، دُلفَک هم می شناسند اما نام این قله در اصل از دال فَک گرفته شده که به معنی آشیانه عقاب است. دقیق تر اگر بخواهید، گیلکی ها برایتان خواهند گفت که در گویش آنها، دال نام پرنده ای است از خانواده عقاب و فَک به معنی آشیان و آشیانه و دالفک.

البته عده ای هم معتقدند که نام درفک از ایل دروک که قبلا از گیلان به این منطقه می‏آمدند گرفته شده است. اما با این حال تعبیر اول از وجه تسمیه این قله متداول تر است.

اما با تمام این ها اگر ترجیح می دهید یک سفر طبیعت گردی بی دردسر و دلچسب را در این منطقه تجربه کنید، درفک بخش ییلاقی را در شمال این رشته کوه به شما پیشنهاد می کند. دشتی سرسبز که چراگاه گوسفندان منطقه است و بخش مهمی از آن را گیاه گزنه تشکیل می دهند که بهترین محلی های درفک آن را درمانی طبیعی برای دردهای روماتیسم می دانند. شما در مدت سفرتان فرصت دارید در یکی از کلبه های دوست داشتنی این دشت اقامت کنید و مهمان روستاییان منطقه باشید.

توصیه: یادتان باشد که سگ های درفک بعد از سگهای سبلان وحشی‏ترین سگ های ایران محسوب می‏شوند. بنابراین بهتر است با یک تیم کوهنوردی حرفه ای و مجهز به این قله سفر کنید. این قله در زمستان بسیار برفگیر و طوفانی است و صعود از آن بدون یک راهنمای باتجربه و حرفه ای عملا غیرممکن است.