گاه ثانیه ها مجال دقیقه شدن ندارند، مثل بستن بند کفش هایش
گاه دقیقه ها مجال ساعتی کنارش نشستن را از آدمی می گیرند و گاه ساعت ها، مجال روز را تنگ می کنند برای شب شدن.

و نمی دانم چند اردیبهشت باید بیاید که خاطره استاد ذبیح مند از ذهنمان برود و مگر می توان این خاطرات را فراموش کرد.
و نمی دانم این چه سودای رفتنی بود که ردپای تو هنوز بر قله های سترگ این دیار باقی است و رد خوبی هایت در ذهن ردپایی ها پابرجا و رفتنت هنوز هم به دشواری به باور می نشیند

کمیته فرهنگی باشگاه کوه‌نوردی «ردپا» شیراز


اشتراک گذاری :  |   |   |   |   |   | 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.