گزارش برنامه صعود زمستانه به قله برم فیروز
منطقه: استان فارس – شهرستان سپیدان
تاریخ: ۲۹ دی ماه ۱۴۰۲
ارتفاع: ۳۷۲۰ متر ارتفاع از سطح دریا
مختصات جغرافیایی قله:
۳۰° ۲۳′ ۵۳″ N ۵۱° ۵۶′ ۴۵″ E
مدت برنامه: ۱ روزه
مسافت پیمایش شده تا قله: ۶.۶۱ کیلومتر
زمان پیمایش تا قله: ۴ ساعت و ۳۰ دقیقه
زمان فرود: ۲ ساعت و ۵۰ دقیقه
تعداد همنوردان: ۲۰ نفر
وسیله نقلیه: اتوبوس
تجهیزات: پوشاک و تجهیزات زمستانه
آب و هوا: آفتابی، سرد با وزش باد
شرح منطقه:
در فاصله ۱۴ کیلومتری شمال اردکان مرکز شهرستان سپیدان و درارتفاع ۳۳۵۰ متری از سطح دریا، دریاچه ای فصلی و زیبا به اسم برم فیروز قرار دارد.
در شمال این دریاچه کوه بلندی قرار دارد به نام ریزبلند به ارتفاع ۳۷۲۰ متر که نام دیگر خود را از این دریاچه گرفته و نزد کوهنوردان به قله برم فیروز مشهور شده است.
این کوه بلندترین قله شهرستان سپیدان و دومین قله مرتفع استان فارس است که مناسب صعود های زمستانی در زمان بارش برف در این منطقه از استان فارس می باشد.
شروع کوهپیمایی این قله در این فصل از سال از روبروی پیست اسکی پولادکف و منطقه شکرک سپیدان می باشد. پیست بین المللی پولاد کف در ۱۵ کیلومتری محور سپیدان به آبشار مارگون، قبل از روستای کُمِهر و در ۸ کیلومتری شیراز قرار دارد.
یک روز رسد غمی به اندازه کوه
یک روز رسد نشاط به اندازه دشت
افسانه زندگی چنین است عزیز
در سایه کوه باید از دشت گذشت
گزارش برنامه:
طبق برنامه ریزی انجام شده جمعی از همنوردان ردپا در بامداد روز ۲۹ دی ماه ۱۴۰۲ در بلوار سرباز حضور پیدا کردیم و در ساعت ۵ و ۳۰ دقیقه با یک دستگاه اتوبوس شیراز را به مقصد سپیدان و صعود به قله برم فیروز ترک کردیم.
در مسیر در مجتمع رفاهی دالین توقف کوتاهی داشتیم که چند نفر از اعضای هیئت کوهنوردی فیروز آباد به سرپرستی جناب آقای اصلاحی به ما پیوستند.
بعد از گذشت از سپیدان به سمت پیست اسکی پولادکف به راه افتادیم در مسیر متاسفانه شاهد کوه های خالی از برف و یا کم برف نسبت به سال های قبل بودیم.
قله برم فیروز دارای چند مسیر صعود می باشد مسیری که برای صعود تعیین شده بود، روبروی پیست اسکی پولاد کف و کنار راهدارخانه و منطقه شکرک بود. از این مسیر به دلیل بارش برف زیاد در این منطقه برای صعود های زمستانه استفاده می شود و نیاز به تجهیزات و پوشاک زمستانه دارد.
ساعت ۷ و ۴۵ دقیقه بود که به منطقه شکرک و ابتدای مسیر پیمایش رسیدیم.کارخانه شن و ماسه در ابتدای مسیر احداث شده بود. قبل از اینکه از اتوبوس پیاده شویم تجهیزات صعود را چک کردیم کفش های مناسب برف و گتر و پوشاک زمستانه را پوشیدیم.برخلاف چیزی که تصور می شد در ابتدای مسیر برفی وجود نداشت.
همان ابتدا کمی حرکات کششی انجام داده و گرم کردیم و به اتفاق ۲۰ نفر از همنوردان با کفش های نیمه سنگین در ساعت ۸ پیمایش خود را از کنار راهدارخانه شکرک آغاز کردیم.
مسیر، پاکوب مشخصی داشت در ابتدا شیب ملایم بود اما رفته رفته شیب زیادتر شد. کمی که جلوتر رفتیم بالاخره در کناره های مسیر برف مشاهده شد و هر چه جلوتر می رفتیم میزان برف نیز بیشتر می شد. به دلیل شیب زیاد مسیر و کفش های سنگین همنوردان، گروه کمی آهسته پیمایش می کرد و چندین توقف در طول مسیر نیز داشتیم. پشت سرمان پیست اسکی و تله کابین پولاد کف، همچنین قله قوچ خوس خود نمایی می کردند.
ساعت حدود ۱۰ بود که به منطقه ای رسیدیم که دریاچه برم فیروز در آن قرار دارد. در این زمان از سال معمولا این منطقه پوشیده از برف می باشد و از اردیبهشت ماه دریاچه در اثر آب شدن برف شکل می گیرد.
هوا در این منطقه به شدت سرد شده بود و باد سردی می وزید. فوری یک لایه لباس اضاف کردیم و کلاه و دستکش گورتکس پوشیده و به سمت قله به راه افتادیم.
میزان برف در اینجا زیادتر بود در برخی مناطق تا بالای مچ پا در برف فرو میرفت. با اینکه هوا سرد بود و باد می وزید اما از هوای پاک و آفتابی نیز لذت می بردیم.
شیب مسیر از دریاچه تا قله زیاد و بعضی قسمت ها به صورت ریزال بود. در ساعت ۱۱ و نیم بود که بر روی خط الراس بودیم و ستیغ های کوه رُنج در پشت سرمان به زیبایی خودنمایی می کرد. چندین مرحله در طول مسیر توقف و استراحت کوتاهی داشتیم و در نهایت در ساعت ۱۲ و نیم موفق به صعود قله برم فیروز شدیم. تا اینجا ۶.۶۱ کیلومتر پیمایش ثبت شد و تابلو قله ارتفاع ۳۷۲۰ متر از سطح دریا را نشان می داد.
در هوای بسیار عالی و بدون باد و آفتاب دلچسب همچنین با مشاهده کوه های سربرافراشته و برفی دنا، نهار را صرف کردیم و بعد از استراحت و گرفتن عکس دسته جمعی و خواندن سرود ملی، در ساعت ۱۳ و ۴۰ دقیقه بود که مسیر فرود را از همان مسیری که صعود کرده بودیم در پیش گرفتیم.
فرود را با انرژی بیشتر و سرعت بیشتری پیمایش می کردیم. برف های مسیر به دلیل تابش آفتاب در آن ساعت از روز، آب و نرم شده بود به همین دلیل بیشتر مسیر گِلی بود که پیمایش را سخت می کرد.
حدود ساعت ۱۵ بود که مجدد به منطقه دریاچه رسیده سپس در ساعت ۱۶ و ۳۰ دقیقه به پایین کوه و راهدارخانه شکرک رسیدیم.
در آنجا کفش هایمان را که کاملا گلی شده بود ، شستیم و با اتوبوس به سمت شیراز به راه افتادیم.
در نهایت با وجود ترافیک سنگین در جاده در ساعت حدود ۸ به شیراز رسیدیم و سفر و صعود ما با سلامتی و شادی به پایان خود رسید.
با تشکر و سپاس از سرپرستان و همنوردان و دوستان گروه ردپا و همچنین هیئت کوهنوردی فیروزآباد که ما را در این برنامه همراهی کردند.
✍گزارش از: زهرا هاشمی نسب
