ماهیت باران اشعه های کیهانی چیست؟
گروهی از کیهان شناسان ایتالیایی موفق شدند ماهیت و سرمنشاء باران اشعه های کیهانی که به زمین می بارد را کشف کنند. تحقیقات کیهان شناسی نشان می دهد که سیاه چاله ها علاوه بر نیروی جاذبه بسیار زیاد، نیرو محرکه یکی از اسرارآمیزترین پدیده هایی هستند که زمین را هم متاثر می کند. در حقیقت از زمان های بسیار دور تاکنون، زمین توسط ذرات با انرژی بسیار بالایی بمباران می شود. این ذرات پر انرژی که پرتون یعنی ذراتی که در هسته اتم ها حضور دارند، هستند. تاکنون ستاره شناسان تصور می کردند که این ذرات همانند تمام بخش های کیهان غیرقابل تشخیص هستند. اما به تازگی گروهی از محققان رصدخانه “پیر آژر” با هزینه مالی موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا کشف کردند که باران اشعه های کیهانی احتمالا از کهکشان های با “هسته های فعال” می بارند.
کهکشان با هسته فعال به کهکشان هایی اطلاق می شود که یک سیاه چاله بسیار بزرگ در هسته آن حضور دارد. این کهکشان ها در فاصله بین ۱۱ تا ۳۰۰ میلیون سال نوری از منظومه شمسی واقع شده اند.
در این خصوص آنتونیو اینسولیتا از اعضای این تیم تحقیقاتی اظهار داشت:” ما یک لایه مرتبط با ماده مرئی کهکشان هایی را کشف کردیم که این ذرات با انرژی بالا از آنها منتشر می شوند. درحقیقت این لایه در دسته اجرام کهکشانی است که از هسته آنها مقداری بسیار زیادی انرژی در اشکال مختلف مثل امواج رادیویی و اشعه های ایکس آزاد می شود و دارای سیاه چاله های بسیار بزرگی هستند که جرم آنها ۱۰۰ میلیون برابر جرم خورشید است.”به گفته این محققان، وقتی اشعه های کیهانی به زمین می رسند، باران هایی تولید می کنند که روی یک فضای وسیع ۴۰ کیلومتر مربع می بارد. این تحقیق با بررسی ۲۷ کهکشان فعال و حداقل ۲۰ مورد ارتباط میان ذرات با انرژی بسیار بالا و سیاه چاله های داخل این کهکشان ها به این کشف دست یافته است.
در صورتی که این فرضیه تائید شود نشان می دهد که شکل گیری اشعه های کیهانی با انرژی بسیار بالا در لحظه ای اتفاق می افتد که ماده اطراف سیاه چاله به داخل آن سقوط می کند در این هنگام این پدیده های پیچیده ای که موجب بروز فرایندهای بی نهایت خشن می شوند، مقدار زیادی انرژی آزاد می کنند. در این خصوص روبرتو پترونزیو، رئیس موسسه ملی فیزیم هسته ای که نتایج این تحقیق را در شماره امروز ( ۹ نوامبر) مجله ساینس منتشر کرده است در این خصوص توضیح داد:” این کشف می تواند به منزله آغاز یک ستاره شناسی جدید باشد که به کشف بهتر منشا حوادث فاجعه آمیزی مثل آنچه که در زندگی سیاه چاله ها رخ می دهد، کمک کند.”
