راینهولد مسنر

راینهولد مسنر یکی از معروفترین کوهنوردان حال حاضر دنیا به شمار می رود که در ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۴ در منطقه ویلنوس در جنوب تیرول ایتالیا متولد شد… تا سن ۲۰ سالگی توانست علی رغم جوانی بسیاری از مسیرهای دولومیتها را که در غرب آلپ قرار دارند به همراه برادرش گونتر صعود نماید و درست از همان زمان بود که سبک صعود آلپی را بعنوان الگوی خود انتخاب نمود.

گونتر بعدها در سال ۱۹۷۰ بر اثر سقوط بهمن در نزدیکی کمپ اصلی جبهه دیامیر نانگاپاربات جان خود رااز دست داد. آن زمان او به همراه راینهولد از صعود موفقیت آمیز به خود بر روی جبهه روپال و پس از تراورس کوه باز می گشت. این نخستین تلاش برادران مسنر بر روی کوهی در هیمالیا بود که با فاجعه همراه شد.
سالها طول کشید تا راینهولد بر این غم بزرگ فائق آید. بعدها راینهولد ضمن صعود انفرادی به و نانگاپاربات توانست به عنوان نخستین انسان، سایر قلل بالای ۸۰۰۰ متر را نیز صعود نماید. ضمن آنکه بعنوان سومین کوهنورد موفق به صعود هفت قله مرتفع تمام قاره ها شد. زمانیکه از او در مورد برترین کارهایش در هیمالیا سوال شد عنوان نمود:
“مردم از سال ۱۹۷۸ صعودهای بدون اکسیژن به اورست و صعود انفرادی نانگاپاربات مرا بعنوان کارهای خارق العاده می دانستند. ولی به نظر خودم تراورس گاشربروم I به II به همراه ‘هانس کمرلندر’ که در سال ۱۹۸۴ انجام شد برترین کارم در هیمالیا بود (به شماره ۱۰ گاهنامه اورست مراجعه شود).
در سفر اکتشافی قطب شمال
در سال ۱۹۷۵ مسنر اقدام به صعود هیدن پیک (گاشربروم I) به شیوه آلپی نمود. این دومین صعود کوه بود که با موفقیت صورت می گرفت.
وی در مورد سبک صعودش می گوید: “برای انجام این کارها می باید از پائینترین سطح ممکن شروع به کار نمائید. شما می باید همه لوازم مورد نیاز برنامه را در داخل کوله بار خود حمل کنید و در صورت نیاز به شبمانی کمپ خود را بدور از هرگونه خطری یافته و بیتوته نمائید. مسیر صعود را هم می باید خودتان بیابید، ضمن آنکه نمی توانید از اکسیژن مصنوعی استفاده کنید”.
در میان صعودهای مسنر بر روی کوههای هیمالیا می توان صعود انفرادی او به اورست را تنها صعود انفرادی واقعی این کوه که به سبک آلپی صورت گرفت دانست. این صعود در فصل مونسن و در زمانیکه هیچ کوهنوردی در منطقه حضور نداشت از طریق مسیری جدید و در جبهه شمالی صورت گرفت. البته امروزه صعودهای انفرادی زیادی بر روی قلل هیمالیا صورت می گیرد. اما اکثر آنها در زمانی انجام می شود که تیمهای زیادی در منطقه حضور دارند. مسنر همچنین جزو آن دسته غربیانی بود که برای پی بردن به اثرار یتی (موجود افسانه ای مناطق هیمالیا) تلاشهایی را صورت داد.
او خودش می گوید دوبار موفق به دیدن این موجود شده است. دومین ادعای مسنر در این مورد به آخرین تلاشهای او در منطقه قراقروم باز می گردد. اما این مطلب بدون هیچگونه دلیل و برهانی بیان شد. او وعده ارائه عکس حیوان را داد ولی هیچگاه این مطلب به حقیقت نپیوست و او تنها حدس میزد یتی حیوانی بزرگ و تنومند و مانند خرس پر مو است.
برخی معتقدند شخصیت مسنر پس از صعودهای متعددش در هیمالیا کاملا تغییر کرد. آنها همچنین معتقدند ششهای مسنر بر اثر صعودهای بدون اکسیژن در هیمالیا دچار مشکل و آسیب شده. البته آنها می گویند مسنر کاملا آگاه بوده که در زمان ایجاد فشارهای سخت ارتفاع برای مقابله چه کاری باید انجام دهد. زمانیکه در دهه هفتاد او در برخی صعودهایش ناکام ماند منتقدین او بیشتر بر نظرات خود پافشاری نمودند و حتی او را از لحاظ روانی دچار مشکل دانستند.
در این میان کوهنورد معروف پاکستانی “نظیر سبیر” که با مسنر صعودهایی را انجام داد (صعود برودپیک) می گوید:”مسنر در ارتفاع بالا از حشیش استفاده می کرد”. اگر این مطلب صحت داشته باشد تصور اینکه سلولهای ششهای او دچار نقصان شده باشند دور از ذهن نیست. مسنر این موضوع را به شدت تکذیب نمود.
در حال بالارفتن از صخره
البته مسنر تنها در ظاهر و به خاطر صعودهایش به شهرت نرسیده بلکه او دارای شخصیتی بسیار قوی است. او هیچگاه نسبت به عقاید و نظرات سایرین بی تفاوت نمی ماند. هر چند گفتن اینکه آیا نظرات مسنر چیزی است که در درونش وجود دارد کار آسانی نیست.
مسنر در طول دوران کوهنوردی خود بارها از سوی دیگران نقد شد. وی پس از دو صعود نخست خود به هیمالیا سه هم تیمیش را از دست داد که برادرش گونتر از آن جمله بود. پس از بازگشت از برنامه هایش او را متهم کردند که دوستان در حال مرگش را ترک کرده. در گاشربروم II زمانیکه مسنر بی تفاوت از کنار جسد کوهنورد اطریشی که در شکافی سقوط کرده بود گذشت او را متهم کردند که از روی بدنهای دیگران خود را به قله می رساند. بعدها زمانیکه به همراه کمرلندر برای تراورس گاشربروم II به I از آن محل می گذشت زمان قابل توجهی را برای جابجایی و دفن آن کوهنورد صرف نمود.
برخی از علاقمندان کوهنوردی معتقدند مسنر در طول برنامه های خود ۹/۹۹% در معرض خطر مرگ قرار داشته. شاید اینگونه باشد اما آن چیزی که واقعیت دارد شرایط بدنی بسیار مناسب او در طول برنامه هایش است.
مسنر پس از صعودهایش تبدیل به مردی ثروتمند شد و بدون آنکه دیگر بدنبال دردسرهای کوهنوردی باشد ساکن قصری در آلپ ایتالیا شد و خود را از اکتشاف، کوهنوردی و هرگونه ماجراجویی دیگر بازداشت. او خود می گوید:” برای یادگرفتن برخی چیزها دیگر پیر شده ام”.
البته مسنر تنها به کوهنوردی نمی پرداخت، او در سال ۱۹۹۰ در مدت ۹۲ روز موفق شد مسیر ۲۸۰۰ کیلومتری قطب جنوب را طی کند. هرچند در سفر به قطب شمال و طی مسیر سیبری تا کانادا ناکام ماند.
سخت ترین مسیرها در راه رسیدن به هدف
اما آخرین صعود بزرگ مسنر به سال ۲۰۰۰ باز می گردد. درست ۳۰ سال پس از نخستین صعود او به نانگاپاربات او باز هم به این کوه بازگشت. همانند ۳۰ سال قبل برای تلاش بر روی مسیری نو و اینبار نیز یکی دیگر از برادرانش یعنی “هوبرت” همانند ۳۰ سال قبل که با برادر بزرگترش “گونتر” بود او را همراهی می کرد. اما آنها پس از تلاشی سخت و رسیدن به ارتفاعات بالای کوه به دلیل خطرناک بودن مسیر بازگشتند.
از مسنر بیش از ۴۰ جلد کتاب در مورد مناطق مختلف هیمالیا و صعودهایش منتشر شده و مقالات و گزارشهای او بارها در نشریات و مجلات مختلف به چاپ رسیده.
مسنر نسبت به پیروزیهایش بسیار حسود بود، اما پیروزیهای او به خاطر حسادت نبود بلکه بدلیل سبک برتر صعودهایش پیروز می شد.
“گونتر استورم”
برخی از صعودهای مسنر
• تا سال ۱۹۶۴ او بیش از ۵۰۰ صعود در شرق آلپ انجام داد که اکثر آنها در منطقه دولومیتها صورت گرفت.
• ۱۹۶۵ اولین صعود جبهه شمالی اولتر
• ۱۹۶۷ اولین صعود جبهه شمال غربی سویتا
• اولین صعود زمستانی تیغه شمالی اگنر
• اولین صعود زمستانی تیغه شمالی فورشیتا
• اولین صعود زمستانی تیغه شرقی اگنر
• ۱۹۶۹ اولین صعود انفرادی جبهه شمالی درو
• صعود انفرادی مارمولاتا
• صعود انفرادی سویتا (فلیپ فلیم)
• ۱۹۷۰ نانگاپاربات ۸۱۲۵ متر( اولین صعود جبهه روپال و سومین صعود موفق کوه)
• ۱۹۷۱ کوهنوردی در نپال، پاکستان، ایران(دماوند)، شرق آفریقا و گینه نو
• ۱۹۷۲ ماناسلو ۸۱۵۶ متر (جبهه جنوبی سومین صعود موفق کوه)
• ۱۹۷۳ اولین صعود شمال غربی پلمو
• اولین صعود برج غربی مارمولاتا
• اولین صعود جبهه غربی فورشیتا
• ۱۹۷۴ صعود جبهه شمالی ایگر در مدت ۱۰ ساعت
• اولین صعود جبهه جنوبی آکانکاگوآ۶۹۵۹ متر
• ۱۹۷۵ لوتسه جنوبی – ناموفق
• گاشربروم I جبهه شمال غربی اولین صعود به سبک آلپی و دومین صعود موفق کوه
• ۱۹۷۶ دنالی (مک کینلی) ۶۱۹۳ متر
• اولین صعود دیواره Midnight sun
• ۱۹۷۷ دائولاگیری – ناموفق
• ۱۹۷۸ اورست ۸۸۴۸ متر – اولین صعود موفق بدون اکسیژن و پانزدهمین صعود موفق کوه
• نانگاپاربات از مسیر دیامیر – اولین صعود انفرادی یک ۸۰۰۰ متری
• کلیمانجارو ۵۹۶۳ متر- اولین صعود دیواره بریج
• ۱۹۷۹ کی۲ ۸۶۱۱ متر- اولین صعود آلپی کوه
• آمادابلام جهت امداد رسانی – چهارمین صعود کوه
• ۱۹۸۰ اورست ۸۸۴۸ متر اولین و شاید تنها صعود حقیقتا انفرادی کوه
• ۱۹۸۱ شیشاپانگما ۸۰۱۲ متر – پنجمین صعود کوه
• اولین صعود جبهه شمالی چاملانگ ۷۳۱۷ متر
• ۱۹۸۲ اولین صعود جبهه شمالی کانچن چونگا ۸۵۸۶ متر – دهمین صعود کوه
• گاشربروم II 8035 متر – هشتمین صعود کوه
• برودپیک ۸۰۴۷ متر – ششمین صعود کوه
• چوآیو۸۲۰۱ متر- تلاش زمستانی ناموفق
• ۱۹۸۳ چوآیو ۸۲۰۱ متر صعود به قله به سبک آلپی – چهارمین صعود کوه
• ۱۹۸۴ تراورس گاشربروم II به I
• ۱۹۸۵ اولین صعود جبهه شمال غربی آناپورنا ۸۰۹۱ متر – دوازدهمین صعود کوه
• تیغه شمال شرقی دائولاگیری ۸۱۶۷ متر به سبک آلپی – بیستمین صعود کوه
• ۱۹۸۶ ماکالو ۸۴۶۳ متر- تلاش ناموفق زمستانی
• ماکالو ۸۴۶۳ متر – هفدهمین صعود کوه
• لوتسه ۸۵۱۶ متر – هشتمین صعود کوه
• کوه وینسون ۴۸۹۷ متر
• ۱۹۸۷ سفر به بوتان و پامیر
• ۱۹۸۸ جستجو برای یافتن یتی در تبت
• ۱۹۸۹ لوتسه – تلاش برای صعود جبهه جنوبی
• ۱۹۹۰ قطب جنوب – اولین تراورس مسیر به صورت پیاده روی به مسافت ۲۸۰۰ کیلومتر در ۹۲ روز
• ۱۹۹۱ تراورس کشور بوتان – از شرق به غرب
• پیاده روی در جنوب تیرول به مسافت ۸۰۰ کیلومتر
• ۱۹۹۲ چمبورازو – پرو
• پیاده روی در صحرای تاکلاماکان از جنوب تا شمال – چین
• ۱۹۹۳ سیاحت در کشور نپال – دولپو، موستنگ، مانانگ
• تراورس گرینلند از جنوب شرقی تا شمال غربی به مسافت ۲۲۰۰ کیلومتر
• ۱۹۹۴ پیاده روی مناطق مختلف هیمالیا در هند
• صعود شولینگ ۶۵۴۳ متر
• رونزوری ۵۱۱۹ متر – اوگاندا
• ۱۹۹۵ تلاش برای تراورس قطب شمال – از سیبری تا کانادا
• بلوچا ۴۵۹۶ متر – آلتای سیبری
• ۱۹۹۶ سفر در شرق تبت
• ۱۹۹۷ سفر در شرق تبت
• سفر به قراقروم – جهت حضور در مراسم پنجاهمین سالگرد درگذشت هرمان بول بر روی چوگولیزا ۷۶۶۵ متر
• سفر به آفریقا
• ۱۹۹۸ سفر به کوههای آلتای – مغولستان
• سفر به آند
• ۱۹۹۹ صعود قلل منطقه سانفرانسیسکو – آمریکا
• ۲۰۰۰ سفر به جنوب گرجستان
• نانگاپاربات تلاش برای صعود مسیری نو- ناموفق
• ۲۰۰۲ کوتوپاکسی
• ۲۰۰۴ عبور از صحرای گوبی
• ۲۰۰۵ پاکستان – سفر جهت شناسایی جسد برادر مفقودش گونتر مسنر