احمد معرفت

متولد 1306 شيراز- از سن 12 سالگي به همراه برادران خويش به كوه مي رفته است. در سال 1325 عازم تهران شده و به استخدام اداره فرهنگ آن روز در مي آيد و در آنجا نيز در باشگاه ورزشي نيرو و راستي به مديريت منوچهر مهران در رشته كوهنوردي فعاليت مي كند و 7 سال عضو اين باشگاه بوده است

 و به قلل مختلف صعود كرده و از چند غار نيز بازديد نمود اولين دوره اي كه گذرانده است در پس قلعه تهران به همراه آقاي گيلان پور (دوره ديده شامونيكس فرانسه) كه تازه به وطن مراجعت كرده بود و همراهي آقايان اميرحسين امير فيض. فرخ رحمدل. جليل كتیبه اي و محمد اعظمي با كوهنوردي فني آشنايي پيدا كرد سپس در سال 1331 به شيراز آمده برنامه هاي كوهنوردي را از سر مي گيرد همراهان وي در آن زمان حاج حسين معرفت- بهرام چهره نگار- سرتيپ امين اله كوثر- نادرآرا و جمعي ديگر كه حدود 10 نفر مي شدند كوهنوردي فني را در شيراز با كمبود امكانات آن موقع ادامه داد.

در سال 1342 به همراه شادروان احمدزاهد و بهرام چهره نگار به قلل من بلان فرانسه و براي اولين بار از ايران به قله گروس گلوكنو اتريش صعود نمود سپس سال 1349 به قله فوجي ياما ژاپن صعود نمود كه از كارهاي شاخص ايشان به حساب مي آيد ايشان در مدت 60 سال كوهنوردي خود به كشورهايي چون فرانسه، انگليس، چين، ژاپن، آمريكا، ايتاليا، آلمان، دانمارك، سوئيس، يونان، تركيه، يوگسلاوي، بلغارستان، سوريه، عراق، مصر، اردن، عربستان، دبي، هندوستان، تايوان، سفر كرده و موزه اي كم نظير از قبيل فسيل، سنگ چكنده، چكيده. جانوران و غيره جمع آوري نموده.

ايشان دو كتاب منتشر نموده كه اولي در سال 1325 كه سه بار به چاپ رسيده به نام كوهها و غارهاي ايران و ديگري كتاب 60 سال خاطرات كوهنوردي كه در سال 1384 به چاپ رسيد.

 ایشان در برنامه اي كه در آن مرحوم علي اصغر اردوخاني به درون چاه قعله بندر سقوط مي كند حضور داشته اند كه اين حادثه در سال 1331 در زماني اتفاق مي افتد كه گروههايي از تهران به شيراز آمده و جهت ديدن مناطق مختلف مشغول اجراي برنامه بودند و مرحوم اردوخاني كه عضو باشگاه نيرووراستي بود اولين كسي كه به اصرار خودش وارد اين چاه مي شود.

در سال 1326 به همراه گروهي از باشگاه نيرو و راستي به سرپرستي منوچهر مهران به قله دماوند صعود كرد.

در سال 1329: از طرف گروه فوق به قلل سهند و سبلان صعود نمود.

سال 1331: پس از مراجعت به شيراز با بار علمي كه از اين سفر چند ساله به تهران داشت شروع به فعاليت در قالب سازمان كوهنوردي شيراز نمود كه در آن سالها با مشكلاتي مواجه مي شود از جمله با توجه به فعاليت حزب هاي سياسي مختلف و حساسيت دولت بر روي كوهنوردان كه  غالباً از انسانهاي روشنفكر بودند و افراد نظامي كه به گفته ايشان به طور غير محسوس جهت بررسي وضعيت فعاليت گروهها در اين تشكيلات عضو مي شدند اما به اين علت كه هدف آن فعاليت ها فقط ورزش بود اين اعمال چندان اثر منفي بر روي گروه نداشت چنان كه بر اثر اين پيشرفت ها در سال 1335 كوهنوردان سراسر كشور به مدت 15 روز مهمان كوهنوردان شيرازي شدند.

در سال 1334 از جبهه غربي به دماوند صعود نمود، در اين برنامه براي اولين بار كوهنوردان همزمان از چند جبهه اين قلعه را صعود كردند. همچنين در اين سال ايشان به همراه 14 نفر از اعضاي گروه براي اولين بار از زندان سياه چال فيروزآباد كه چاهي است به عمق حدود 50 متر كه عرض دهانه مكعب شكل آن حدود 40 متر است دیدن نمودند كه از گروه ايشان آقاي ناصر معارفي براي اولين بار وارد اين چاه مي شود.

سال 1335 براي نخستين بار از فارس از غار كله سنگ بازديد نمود كه بقاياي اسكلت زيادي در انتهاي آن واقع بود در همين سال كلاس هايي كارآموزي در تهران و منطقه علم كوه برگزار گرديد كه ايشان به عنوان مربي در اين كلاس حضور داشتند و در همان سال به قله تخت سليمان صعود نمودند، در اواخر سال 35 از غار باغ صحراي لار ديدن نمودند (اولين بار) و غار تاروان خفر را نيز كشف و بازديد نمودند.

1339:كوهنوردان در آن سالها جدا از جنبه ورزشي از ديدن مسئولين وقت افراد ماجراجو. قوي و زبده نيز به حساب مي آمدند. از آن جمله واقعي كه در سال 39 براي كشف و بازرسي از غار فرمپشگان كوار جهت جستجوي آثار باستاني و گنج هايي كه گفته مي شد توسط دلالان بين المللي و غارتگران از اين غار بيرون آورده شده و به فروش رسيده كه ايشان به همراه دو نفر از وزارت آموزش و پرورش (فرهنگ سابق) از اين غار بازديد نموده و موضوع را گزارش دادند پس از اين ماجرا در ارديبهشت ماه همان سال در لارستان فارس زلزله اي وحشتناك رخ مي دهد. كه كوهنوردان شيرازي جهت كمك رساني به اين منطقه اعزام مي شوند.

در سال 39 تيمي متشكل از آقايان معرفت، ايزدخواه، رفيعي، الحاق از مسير شهرضا، سميرم به اين شهر مي رسند و پياده عازم رشته كوه دنا مي شوند كه به علت طولاني بودن و نبود جاده اين مهم مسير نمي شود و ناچار پس از تحمل مشكلات زيادي به شيراز بر مي گردند. در اين سال به همراه آقايان: وثوقي و ده بزرگي از جبهه شمالي به قله سبلان صعود مي كنند.

1341 :اندازه گيري چاه مصنوعي پيرزن واقع در كوه سعدي به اندازه 142 متر توسط ايشان ورود به غار كان گوهر براي اولين بار به همراهي آقايان چهره نگار، وثوقي، لسان، صادقي، اشرفي پور كه در اين غار به اسكلت انساني بر مي خورند كه سنگي بزرگ بر روي سينه ي او گذاشته بودند و جمجمه او را به موزه كوهنوردي منتقل مي كنند. صعود به قلل مركزي وشرقي دنا (6قله) در قالب برنامه اي 10 روزه در سال 1342 ايشان به همراه همنوردان خود آقايان احمد زاهد و بهرام چهره نگار راهي اروپا شده و قلل گلوس گلوكز اتريش و من بلان فرانسه را صعود مي نمايند كه با توجه به نبود امكانات و دشواري سفر در آن زمان تلاش ايشان قابل تقدير است. البته اين سفر غير از صعود اين قلل دستاوردهاي ديگري نيز براي كوهنوردان شيرازي به همراه داشت از آن جمله تهيه وسايل جديد از كشورهاي خارجي و مكاتبه با فروشندگان، انتقال تجربيات كسب شده و باز كردن و ساده تر كردن راهي جهت صعود به قلل برون مرزي را مي توان نام برد به هر صورت ايشان فعاليت خود را در هيئت كوهنوردي شيراز ادامه داده تا جايي كه يك سال بعد به همراه گروهي از كوهنوردان موفق به كشف 3 غار ديگر در استان شده و در سال 46 نيز اولين برنامه صعود به قلل دنا كه شامل قلل مركزي مي شده است برنامه ريزي نموده و در تابستان همان سال برنامه مذكور را  اجرا نموده و در حين برنامه موفق به كشف غار يخ دنا (به صورت اتفاقي) و غار پلنگ در شهرستان کمه مي گردند.

در سال 1349 ايشان بار ديگر جهت صعود به يكي از قلل خارج از كشور راهي ژاپن مي شوند و به قصد صعود به قله فوجي ياما ايران را ترك مي كنند و پس از آشنايي با كوهنوردان معروف ژاپني موفق به فتح قله پوشيده از برف فوجي ياما مي شوند پس از آن طي سفري چند هفته اي به آمريكا- انگليس دوباره به شيراز باز مي گردند.آقاي معرفت تا سال 1359 در شيراز ساكن بوده اند و پس از آن به علت مسائل كاري راهي اصفهان مي گردند و همچنان در اين شهر ساكن هستند، مسلما ياد و خاطره كوهنوردان شيراز و تلاش و كوشش آنان در پيشرفت اين ورزش هرگز از ياد ايشان نخواهد رفت.