هدف از اجرای این برنامه پیمایش پارک ملی بمو، آشنایی با ویژگی های مسیر و گونه های جانوری و گیاهی منطقه …
و وسایل گروهی مورد استفاده در این برنامه شامل جی پی اس، بی سیم و نقشه های توپوگرافی منطقه بود. صبح روز جمعه، مورخ ۱۵/۱۰/۹۱ اتوبوس برنامه در دو ایستگاه میدان معلم (ساعت۵/۶) و میدان ولی عصر (ساعت ۷) همنوردان گروه ردپا را به مقصد پارک ملی (منطقه حفاظت شده( بمو سوار کرده و به راه افتاد. اتوبوس در مسیر جاده مرودشت پلیس راه شیراز را پشت سر گذاشت و پس از طی مسافت کوتاهی در سمت راست وارد جاده باجگاه شد. ساعت ۷:۳۰ همنوردان از اتوبوس پیاده شده و از مسیر خاکی مجاور دیوارهای اردوگاه آموزش وپرورش به سمت پارک ملی بمو حرکت کردند. ساعت ۷:۵۰ به دو راهی رسیدیم که تابلو راهنما مسیر سمت راست را با نام چشمه سار و مسیر سمت چپ را با نام نرگس مشخص می کرد وگروه مسیرخاکی نرگس را در پیش گرفت. ساعت ۸:۱۰ از مجاور مسیری که به تفرجگاه منتهی می شد عبور کرده و ساعت ۸:۱۰ به پارک ملی بمو رسیدیم که تابلو زرد رنگش به اعضای گروه خوش آمد می گفت. پس از عبور از حصار پارک، دو نفر از اعضا برای نشان دادن مجوز گروه برای پیمایش پارک، به دفتر محیط بانی مراجعه کردند که متاسفانه هیچ ماموری در محل حضور نداشت. قبل از حرکت آقای رضا راهنورد، سرپرست محترم برنامه توضیحاتی در خصوص قوانین بازدید از منطقه- ذکر شده در مجوز بازدید از پارک – و شرح وظایف اعضای گروه ارائه دادند. قوانین بازدید شامل عدم حمل صلاح گرم، استفاده از اجاق های صحرایی در محل کمپینگ، رعایت نکات ایمنی به منظور جلوگیری از حریق احتمالی، جمع آوری زباله ها و تخلیه آنها در محل مناسب، پرهیز از حرکت به صورت پراکنده و نامنظم، پرهیز از ایجاد سر و صدا و همراه بودن یک محیط بان با گروه بود. از آن جایی که برخی اعضای گروه دارای کارت محیط بانی بودند، همراه داشتن محیط بان برای گروه ردپا الزامی نبود. ساعت ۸:۳۰ مسیر خاکی را سمت تنگ چَرو ادامه دادیم. پس از پیمودن شیب ملایمی، سرپرست برنامه گروه را به سمت مسیر کوهنوردی هدایت کرد. در تمام طول مسیر ردپای حیوانات سم دار (احتمالا گراز) و گربه سانان دیده بر روی گل های خشک شده مسیر مشاهده می شد. ساعت ۸:۴۰ تا ۸:۴۵ گروه توقف کوتاهی برای کم کردن لباس داشت. مسیر تا تنگ چرو شیب بسیار ملایمی داشت. ساعت ۹:۳۰ به تنگ چرو رسیدیم و برای صرف صبحانه در این منطقه توقف کردیم. چشمه ا ی گفته می شد سابقا در این منطقه وجود داشته کاملا خشک بود و هیچ آبی در این منطقه وجود نداشت. اما وجود درخت های متعدد به صورت متمرکز و چمن های سبز در زیر درختان نشان دهنده وجود آب در این منطقه بود. به غیر از گروه ردپا افراد دیگری نیز در منطقه حضور داشتند که قانون پرهیز از ایجاد سر و صدا در پارک را ندیده می گرفتند. در این ناحیه زباله، شامل کیسه نایلونی، بطری های شیشه ای شکسته و پلاستیکی دیده می شد که مغایر با طبیعت یک منطقه حفاظت شده بود. پس از صرف صبحانه ساعت ۱۰:۱۵ راه خود را به سمت چشمه فیلی در پیش گرفتیم. پوشش گیاهی منطقه در این فصل شامل بوته های خشک شده خار و درختان زالزالک به صورت پراکنده بود. پس از بالا رفتن از یک شیب نسبتا تند، وارد جاده خاکی شدیم که محل عبور ماشین در منطقه بود. بنا بر توضیحات آقای سالاری سرپرست محترم گروه، چندین سال قبل، پس از ایجاد یک حریق در این پارک، برای دسترسی سریع و آسان ماشین های آتش نشانی به تمام نقاط پارک این جاده های خاکی احداث شدند پیمودن این جاده خاکی ما را تا چشمه فیلی هدایت کرد. که با پله های سنگی-سیمانی اش از دور خودنمایی می کرد. در پایین پله ها یک اتاقک کوچک وجود داشت که سرویس بهداشتی محل کمپینگ بود اما فاقد آب لوله کشی بود.ساعت ۱۱:۴۰ به محل کمپینگ رسیدیم. پس از بالا رفتن از پله های سنگی محل کمپینگ چشمه فیلی، به حوض نسبتا بزرگی رسیدیم که خالی از آب و کف آن پوشیده از برگ های خشک چنار بود. در این محل سکو های سنگی-سیمانی و چند نیمکت فلزی قدیمی برای نشستن وجود داشت. درختان و بوته های این ناحیه نیز نشانه وجود آب در این محل بودند اما در اینجا نیز مانند تنگ چَرو اثری از آب دیده نمی شد. در اطراف محل کمپینگ تخته سنگ های بزرگ و کوچک وجود داشت. پس از کمی استراحت اعضای گروه گرد هم جمع شده و سرکار خانم محیط مباحث آموزشی در خصوص کار گروهی ارائه دادند. مطالب ارائه شده شامل ویژگی های گروه، تهعد و وفاداری نسبت به گروه و اهداف گروه کوهنوردی ردپا بود. سپس آقای غلام رضا حق بین با خواندن شعر زیبایی در مورد طبیعت سروده آقای مجتبی کاشانی محفل گروه را با صفاتر کردند. آقای رضا منفرد نیز توضیحاتی در مورد نحوه کوله چینی در اختیار اعضای گروه قرار دادند. بنا بر این توضیحات لباس های اضافی در قسمت پایین کوله، وسایل سنگین شامل آب و غذا در وسط، سپس طناب انفرادی و وسایل سنگ، و روی کوله کیف کمک های اولیه و لباس های گرم قرار می گیرند. ساعت ۱۲:۳۰ برای کوهپیمایی کوتاهی بر دامنه های سمت شرق محل کمپینگ اطراف قدم گذاشتیم. پس از اینکه در ارتفاع بالایی نسبت به دشت های اطراف قرار گرفتیم، آقای سالاری در مورد منطقه توضیحاتی مطرح کردند. مشتمل بر اینکه رشته کوه ها یی که در سمت غرب دیده می شدند کوه های صوفیا نامیده می شوند؛ به این دلیل که در گذشته صوفیان در دامنه این کوه ها زندگی می کردند. در این منطقه حفاظت شده پنج چشمه با نام های چَرو، فیلی، چنار،…. و ….. وجود دارد. ساعت ۱۲:۴۵ به محل کمپینگ برگشتیم و پس از صرف ناهار ساعت ۱۳:۴۵ مسیر جاده خاکی را به قصد برگشت در پیش گرفتیم. در مسیر برگشت در ساعت های ۱۴:۲۰ و ۱۴:۵۰ دو توقف کوتاه به مدت پنج دقیقه داشتیم. ساعت ۱۵:۲۵ در محل تنگ چَرو نیز پنج دقیقه توقف کردیم. ساعت ۱۶:۲۰ به محل حصار ورودی پارک رسیدیم و پس از یک توقف پنج دقیقه ای دیگر، مسیر را به سمت باجگاه ادامه دادیم. ساعت 16:40 مجددا از کنار دیوارهای طولانی اردوگاه آموزش و پرورش گذشتیم و ساعت ۱۷:۰۰ با رسیدن اعضا ی گروه به محل سوارشدن اتوبوس و حرکت به سمت شیراز برنامه به صورت رسمی پایان یافت. قابل ذکر است که در پیمایش پارک ملی بمو هیچ حیوان یا پرنده وحشی در طبیعت رویت نشد و چند شاخ پوسیده قوچ تنها آثار حیات وحش در این منطقه حفاظت شده بود که از نزدیک توسط اعضای گروه مشاهده گردید.
شرکت کنندگان در برنامه:
– سرپرست برنامه: آقای رضا راهنورد
– سرپرست بانوان: خانم فرزانه محیط
– امدادگر: آقای محسن سالاری
– جلودار: آقای یعقوب ذبیح مند
– عقب دار: آقای امیررضا اردشیری
– عکاس: آقای میثم عبداللهی
– مسئول امور مالی: آقای رضا منفرد
– گزارش نویس: خانم نسرین فیروزیان
