به منظورحفظ محیط کوهستان توجه به این نکات بسیار اثرگذار خواهد بود: کوهستان متعلق به همه ماست و توجه به این مهم نمایانگر رشد و تکوین روح و منش اصیل کوهنوردی همه ما می گردد . از نوشتن هرگونه یادگاری ، علامت گذاری غیرفنی به هر شکل و اندازه در کوه خودداری کنید تا زیبایی های طبیعی کوهستان حفظ شود .

۳. زباله هایی چون کاغذ ، پوست میوه و پسمانده اقسام غذاها در طبیعت تجزیه پذیرند اما براحتی زیبایی ، طراوت و شکل ظاهری طبیعت را دچار لطمه و آلودگی خواهند نمود و به تجمع جانواران مزاحم و موزی کمک می نمایند. برای دفع زباله ، راههای خاصی چون دفن و یا سوزاندن آنها وجود دارد اما بدون تردید بهترین راه ، جمع آوری ، تفکیک و انتقال زباله های غیر قابل تجزیه ( دیر تجزیه شونده ) از کوهستان به پایین است . به منظور جلوگیری از صدمه به طبیعت و عوارض زیست محیطی به هیچ وجه پس مانده های غذا و سایر خوارکیها را در آب برکه ، جوبیار یا رودخانه ها نریزیم . زباله های قابل جذب را بعد از تفکیک می توان در محلی مناسب دفن کرد . به عنوان یک کوهنورد باید پذیرفت که دوران برافروختن آتش در کوه ، آن هم به انگیزه تفریح و برحسب عادت به سر آمده و شرایط امروزی حاکم بر طبیعت اجازه این کار را به ما نمی دهد .اما با بروز ضرورت در تمامی فصول و بخصوص درتابستان قبل از ترک محل اطراق، باقی مانده های آتشی را که روشن نموده اید کاملا خاموش کرده و پس از اطمینان از عدم امکان شعله ور شدن مجدد آن ، محل را ترک کنید . تلاش همگانی و آموزش در سطوح مختلف سنی جامعه و به ویژه درمیان ورزشکاران لازم است تا محیط زیست پیرامون بشر از آلودگی و ناپاکی ها در امان بماند و بدون تردید دراین راه سهم کوهنوردان بمنظور حفظ پاکیزگی صعب العبورترین مسیرها بیش از دیگران خواهد بود . عادت کنید که هیچ گونه زباله ای حتی در اندازه ای بسیار کوچک را در طبیعت رها نکنید و این عادت و درک صحیح از محیط زیست را به دیگران نیز سفارش کنید و این خصلت نیکو را گسترش دهید . از سوت وفریاد زدن بی مورد در محیط کوهستان جدا پرهیز نماییم زیرا آلودگی صوتی و برهم زدن آرامش و محیط امن زندگی جانداران حداقل عارضه آن است . هنگام شستشوی ظروف یا دستها و بدن خود با مواد شوینده مانند صابون ، شامپو ، مایع ظرفشویی و یا پودرهای شوینده هرگز نباید پس آب آغشته به این مواد مستقیما در آب چشمه ، برکه یا نهرها رها شود . صدمات زیست محیطی ناشی از این کار جبران ناپذیر خواهد بود . صدها سال طول خواهد کشید تا ظروف و زباله های شیشه ای ،فلزی و پلاستیکی که در کوهستان رها شده اند تجزیه شده و از چهره طبیعت زدوده شوند . با پذیرفتن اصل انتقال زباله از کوه به پائین به عنوان راهی منطقی و عملی ، در پاکسازی و تجدید حیاط طبیعت کوه ها بکوشیم . به منظور جلوگیری از آسیب و ناهمگونی محیط کوهستان و ارج نهادن به زیبایی های آن از رنگ زدن ( فلش گذاری ) مجدد مسیرهایی که قبلا علامت گذاری شده اند پرهیز نمایید . تمامی زباله ها را در کیسه های پارچه ای چندبار مصرف ریخته ، به هر شکل ممکن آنها را از کوه پایین آوریم و از آلودن کوهستان جلوگیری کنیم . آواز خواندن و زمزمه اشعار یا ترانه با سایر دوستان در کوه لذت بخش و به یاد ماندنی است ، اما اگر محدوده ای برای آن قائل نگردیم چه بسا اثرات تخریبی جانبی و زیادی را به ساکنین اصلی کوهها و جنگلها ( پرندگان ووحوش ) تحمیل خواهیم نمود . به یاد داشته باشیم کوهستان ملک خصوصی انسانها نیست و در واقع متعلق به جاندارانی است که در آن زندگی می کنند . با سروصدا و شلوغی بی مورد آرامش جانوران کوهستان را برهم نزنیم و میهمانی قدر ناشناس درمنزلگاه طبیعت نباشیم


اشتراک گذاری :  |   |   |   |   |   | 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.