ارتفاع از سطح دریا: ۳۳۲۷ متر
تاریخ: ۲۷ خردادماه ۱۴۰۱
مبدا: فلکه معلم – شیراز
مدت برنامه: ۱ روزه
سطح برنامه: کوهنوردی
منطقه: سپیدان – استان فارس
وسیله نقلیه: یک دستگاه مینی بوس
ساعت حرکت: ۵ بامداد
تعداد همنوردان: ۱۴ نفر
شروع پیمایش: ۲۳۴۷ متر
مسافت طی شده: ۱۶ کیلومتر
پیمایش تا قله: ۱۱ کیلومتر
پیمایش فرود: ۵ کیلومتر
میزان آنتن دهی: خوب
پوشش گیاهی منطقه: گیاه خِوِشک (برگ بو زاگرسی)، گون، گوش بره(phlomis)، فرفیون(شیرسگ)، قارچ یا هکل (خوراکی)، خارلته، فِراسیون، تاناسِتوم، گل arum، جاشیر و …

کوه گَر در شمال شهرستان سپیدان و جنوب کوه رُنج واقع شده است دره مابین کوه رنج و گر، سَعلَکی نامیده می شود.
کوه گر دارای مسیرهای صعود متعددی می باشد که شامل مسیر پناهگاه برم فیروز، مسیر راهدارخانه سه چاه و مسیر سوم با گذشتن از دره هادی و گودومیش و عبور از دشت مور و چشمه ریواس و اوسِیب می باشد. گَر در زبان اوستایی به معنای کوه می باشد.

بامداد آدینه ۲۷ خردادماه ۱۴۰۱ طبق برنامه از پیش تعیین شده، ۱۴ تن از همنوردان ردپا در میدان معلم حضور پیدا کردند و در ساعت ۵ و ۱۵ دقیقه شیراز را به مقصد سپیدان ترک کردیم.
با گذشت از هماشهر، قلعه سرتلی، سربست و نرسیده به سپیدان، از روستای بِرشنه به طرف منطقه شش پیر حرکت کردیم.
در ساعت ۷ در شمال غربی شش پیر مینی بوس توقف کرد. در آنجا عشایر اطراق کرده بودند که با فاصله از سیاه چادر عشایر مشغول به گرم کردن شدیم.
سپس در ساعت ۷ و ۱۰ دقیقه از ارتفاع ۲۳۴۷ متری پیمایش خود را به سمت شمال و سپس غرب آغاز کردیم.

مسیر به صورت پاکوب بود ابتدای مسیر شیب نسبتا تندی داشت و رفته رفته شیب ملایم تر شد.
بعد از آن بیشتر مسیر به صورت فراز و فرود در خط الراس کوه و دشت های وسیع بود که با وجود گله های گوسفندان در این شیب ها زیبایی چشمگیری به منطقه داده بود. هوا آفتابی و ابتدای صبح با نسیم صبحگاهی خنکی که می وزید هوا را بسیار دلپذیر کرده بود.

در میان راه توقف های کوتاهی جهت استراحت داشتیم.  گروه ساعت ۸ و ۴۵دقیقه در ارتفاع ۲۶۸۰ متری در دشتی وسیع برای صرف صبحانه ۱۵ دقیقه
توقف کرد.
هر چه بیشتر پیش می رفتیم کوه رنج در شمال و هم راستا با کوه گر بیشتر مشاهده می شد.

در نهایت در ساعت ۱۳ و ۴۰ دقیقه، همنوردان باشگاه ردپا قله گَر را با سرود ملی فتح کردند.
ارتفاع ۳۳۲۷ متر تخمین زده شد. در آنجا کوه رُنج در شمال و برم فیروز در شمال غرب به خوبی قابل مشاهده بود. تا قله ۱۱ کیلومتر پیمایش ثبت گردید. همنوردان پس از گرفتن عکس و بعد از ۱۰ دقیقه، فرود را آغاز کردند.

به دلیل کمبود آب همنوردان، سرپرست گروه به وسیله جی پی اس مسیر برگشت را از یک مسیر کوتاهتر انتخاب کردند.
مسیر از میان دره با شیب تند و مملو از جاشیرهای بلند خشکیده بود.در انتهای مسیر بود که چند تن از همنوردان سریعتر خود را به پایین کوه رسانده و یکی از همنوردان بطری از آب چشمه پر کردند و در مسیر فرود به باقی همنوردان آب رساندند تا با انرژی بیشتری مسیر را ادامه دهند.

در نهایت به کمک و همدلی همنوردان در ساعت ۱۷و ۳۰ دقیقه تمامی اعضای گروه به پایین کوه به چشمه آب رسیدند .محلی که به آن تَرگان می‌گفتند.
در کنار چشمه و حوضچه آن، گروه بعد از نوشیدن آب به استراحت و صرف نهار پرداختند. در ساعت ۱۸، بطری ها را از آب چشمه پر کرده و با هماهنگی سرپرست از کنار باغها عبور کرده و سوار بر نیسان شدیم.
پس از ۲۰ دقیقه در جاده خاکی از غرب به سپیدان وارد شدیم در پارکی در سپیدان توقف ۱۰ دقیقه ای داشتیم و در ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه به سمت شیراز حرکت کردیم.
در راه، یکی از همنوردان، اعضای گروه را به صرف بستنی مهمان کرد. در نهایت ۲۰ و ۳۰ دقیقه به فلکه معلم رسیده و سفر ما به سلامتی به پایان رسید.

قسمت جالب این صعود، همراهی سگی دوست داشتنی و وفادار بود که از همان اول پیمایش با گروه همراه شد. در تمام مسیر تا قله همراه گروه بود، حتی در برگشت به عنوان حمایت گر و مواظب گروه بود. در انتها که گروه سوار بر نیسان بود در جاده خاکی هم به دنبالمان می دوید و تا جاده آسفالت مارا همراهی کرد.

گزارش: زهرا هاشمی نسب


اشتراک گذاری :  |   |   |   |   |   | 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.