کوههاي مينياتوري چابهار

کوههاي مينياتوري را مي گويم، شايد شنيده باشي اما تا نبيني باورت نمي شود عظمت خداوند چطور در اين گوشه آفرينش جلوه نمايي مي کند.

وقتي مقابل اين سلسله از کوههاي خاکستري رنگ مي ايستي، تصويري از کره ماه در ديدگانت تداعي مي شود که گويي نقاشي ماهر، نگاره هاي برجسته اي را به سبک اشکالي نامانوس و خارج از قوانين مناظر، بر آن نقش زده است.
در نقاشي هاي مينياتوري، تصاوير شباهتي به دنياي واقعي ندارند و نگارگر بدون رعايت قوانين، جادوي رنگ را بر صفحه کاغذ مي نماياند که وجه تسميه اين سلسله کوههاي ساحلي با نام “مينياتوري” به اين موضوع بر مي گردد.
اين کوههاي زيبا از نوع رسوبي هستند و به علت فرسايش سريع در برابر باد و باران به شکل دندانه دندانه و پر از لبه ها و چاک هاي مکرر درآمده اند که بوميان اين منطقه به سبب شکل غيرعاديشان، از آنها با عنوان کوههاي “مريخي” نيز ياد مي کنند.
اين سلسله کوهها که در نوع خود بي نظير توصيف مي شوند، فقط از 50 کيلومتري شرق چابهار تا منطقه “کچو” نزديک خليج “گواتر” يافت مي شوند و تنها در کشورهاي معدودي از جهان مشابه آنها ديده شده است.
اگر از ميان جاده مشرف به اين کوهها عبور کني، آنجا که دشت ميان جاده آبگير مي شود، تالاب هايي را پديد آورده که در سمت دريا صورتي رنگ جلوه مي کنند.
با گذر از ميان جاده، به عيان نظاره گر جادوي رنگ بر بوم نقاشي خواهي بود که بدينسان با پشت سرگذاشتن سراشيبي ها و سربالايي هاي جاده، رويت گاه به گاه دريا با ترکيبي از رنگ آبي و صورتي در سمت راست و کوههاي مريخي با رنگ خيال انگيز خاکستري شان در سمت چپ، تو را مسحور زيبايش خواهد کرد.
به گفته کاوشگران، در روزگار پيشين، اين کوهها به زير خروارها خاک مدفون بوده اندو به علت تغييرات جوي و باران هاي موسمي‏، خاکها روي دامنه آنها سرازير و چهره اصلي اين رشته کوه آشکار شده است.
آنان معتقدند که مقاومت ناهمسان لايه‌هاي زمين در اين منطقه، ستون هايي با کلاهک هايي بر سر يا کوههايي که گويي با چاقو سر آنها را بريده اند، پديد آورده و صعود از آنها به مثابه بالارفتن از صخره است.
شيارها و تراش هاي زيباي اين کوهها که فاقد هيچگونه پوشش گياهي هستند، منظره اي رويايي و خيال انگيز را خلق کرده که به عيان حس بودن در سياره اي ديگر بر بيننده مستولي مي شود.
فسيل آبزيان به وفور در اين کوهها ديده شده که نشان دهنده جزر دريا و آشکار شدن آنها از زير آب در هزاران سال قبل است.
ارتفاع برخي از اين کوهها تنها پنج متر و گاهي از 100 متر نيز فراتر مي رود و رصد آسمان شب بر فراز آنها، بسيار ديدني و خاطره انگيز است.
آن زمان که پرده شب بر آسمان اين منطقه سايه مي افکند، پولک هاي سفيد رنگ و درخشاني را بر چهره سياه آن مي يابي که درست بر فراز کوه مي تواني به شکوه آسمان پرستاره بنگري و به عمق جان و تنت درک کني.
کوههاي مريخي به سبب زيبايي منحصر به فرد، گردشگر را در لحظه اول برخورد با اين پديده حيرت زده مي کند لذا اين کوهها داراي قابليت هاي فراواني به منظور فراهم نمودن تسهيلات گردشگري هستند.
اين سلسله کوهها و منظره اعجاب برانگيز آنها از جمله معروفترين جاذبه هاي منطقه آزاد چابهار در جنوب سيستان و بلوچستان محسوب مي شود که متاسفانه به سبب فقدان معرفي کافي، مهجور مانده و کمتر مورد بازديد قرار گرفته است.