در ورزش كوهنوردي تمرين اهميت فوق‌العاده‌اي دارد. زيرا اين عامل مؤ‌ثر، نه تنها از بروز حوادث جلوگيري مي‌كند؛ بلكه مانع خستگي و ضعيف شدن روحيه افراد نيز مي‌شود.
براي اينكه از اثرات سودمند ورزش كوهنوردي بهره‌مند شويد و در ضمن سلامتي و تندرستي خود را نيز به خطر نيندازيد؛ بايد به تدريج تمرين كنيد تا ورزيده شويد. قبل از تمرين نبايد كارهايي انجام بدهيد كه در توانتان نيست.
يك كوهنورد مجرب و ورزيده كمتر دچار پيش‌آمدهاي ناگوار مي‌شود؛ چون داراي عضلات ورزيده و استحكام مفاصل است. اگر شخصي بدون تمرين اقدام به كوهنوردي بكند نه تنها حوادث عادي مثل دررفتگي و پيچ‌خوردگي و شكستگي پا او را تهديد مي‌كند؛ بلكه عوارض سخت‌تر و خطرناك‌تري مثل فشارخون و فشارآمدن به قلب نيز سلامت بدن او را به خطر مي‌اندازد.
تمرين، بايد فرد را طوري آماده كند كه بتواند بدون فشار خستگي به ورزش دلخواه خود كه كوهنوردي است، بپردازد. تمرين در كوهنوردي تدريجي و طولاني است.
كوهنورد براي عادت كردن به آب و هواي كوهستان و ارتفاعات بايد تمرين كند. بشر تنها موجودي است كه مي‌تواند بدون احساس ناراحتي زياد، تغييرات مهم آب و هوايي را تحمل كند. البته به شرط اينكه به تدريج بدن خود را به سرما و گرما عادت دهد تا بدن در برابر دگرگونيهاي ناگهاني هوا توانايي كافي داشته باشد. توانايي بدن محدود است؛ بنابراين كوهنورد در برخورد با شيبهاي تند سنگي و خاكي يا راه‌پيمايي در برف سنگين با داشتن كوله پشتي بزرگ ناچار است روند حركت خود را كند كند و آهسته گام بردارد تا بدن بتواند در مقابل كاري كه از آن خواسته شده است، عكس‌العمل مناسب نشان دهد.
موقع راه رفتن، قدم‌ها را بايد محكم برداشت ولي آرام حركت كرد. بايد مراقب بود كه پوتين‌ها يخ نزند و هنگام استراحت آن را داخل كوله گذاشت. در ارتفاعات پاي كوهنورد ورم مي‌كند، بنابراين بهتر است كفش و جوراب كوه يك شماره بزرگتر از پا باشد.
![آپارات](https://radepagroup.com/wp-content/uploads/2019/09/icon-color-black@16px.png"){kind=icon}