قله آق داغ (کوه سفید) یکی از مرتفع ترین قلل شهرستان مرودشت در مجاورت روستای دره باد به ارتفاع 3122 متر است. این قله دارای طبیعتی بکر و چشمه سارهای طبیعی است. صعود به این قله در تاریخ بیست و هشتم آذر ماه 1399 با برنامه ریزی قبلی از شهر شیراز توسط باشگاه ردپا آغاز شد. برنامه زمان بندی به گونه ای بود که ساعت 7 صبح به روستای دره باد رسیدیم و با انجام حرکات کششی و گرم نمودن اولیه، راهی صعود به قله شدیم.
مسیر پیمایش از دره ای معروف به “سوگتلی” که تنگه ای سنگی و زیبا بود، آغاز شد. وجود بارش پراکنده و اندکی مه، زیبائی مسیر را دو چندان کرده بود. حدود یک ساعت پیاده روی به قسمتی رسیدیم که راهنمای مسیر آن را “کتل” می نامیدند. از آنجائی که برنامه سنگینی در پیش داشتیم، توقف های پیمایش را به حداقل رسانده و ساعت نه و چهل دقیقه صبحانه اندکی صرف نمودیم. به دلیل بارندگی های اخیر، مسیری نیمه گلی به وجود آمده بود که البته بارش های ریز، هوایی معطر از شمیم بوته های درمنه و آویشن و آواز پرندگان کوهی، این دشواری ها را آسان و جذاب تر هم می نمود.
ساعت ده و بیست دقیقه به منطقه ای رسیدیم که باغ جمال نام داشت و تک درخت بیدی در پی چشمه ای روان، منطقه را کاملاً متمایز کرده بود. با گرفتن چند عکس یادگاری و مشاهده لانه های زیبای پرندگان بر فراز این درخت، مسیر را ادامه دادیم. از این منطقه به بعد، علاوه بر شیب مسیر، به برودت هوا نیز افزوده می شد تا اینکه ابتدا شاهد شبنم (dew) قطرات آب به روی بوته ها بودیم، ولی رفته رفته پدیده های برفک (hoar frost) و یخ کدر (rime) را هم به دلیل حبس هوا در لبه گیاهان مشاهده نمودیم که وزش باد شدید، شکل های زیبایی به روی آن ها ایجاد کرده بود. ساعت 12 توقفی هشت دقیقه ای در مجاورت تخته سنگی داشتیم که اثرات پدیده یخ شفاف (glaze) به روی تخته سنگ ها به وضوح دیده می شد. این پدیده رسوب همگنی از یخ است که در هوای سرد به روی زمین سردتر تشکیل می شود.
پس از آخرین توقف، شاهد وزش کوه بادهای پر سرعت و مه بودیم که خوشبختانه با افزایش سرعت بالاروی و استفاده از پوشش گرم به انتهای مسیر خود، یعنی قله زیبای آق داغ با مختصات X=652236 و Y=3348687 رسیدیم و با گرفتن چند عکس یادگاری مسیر برگشت را به سرعت پیش گرفتیم. مسیر برگشت همانند مسیر رفت شاهد مناظری بودیم که به ندرت در ارتفاعات پائین دیده می شد و جلوه های زیبائی از طبیعت بکر و دوست داشتنی کوهستان بر همنوردان آشکار شد. با برگشت به باغ جمال به مدت 20 دقیقه از ساعت چهار و ربع استراحتی کوتاه به همراه صرف تغذیه داشتیم و در نهایت این برنامه سرشار از تجربه با رسیدن به روستای دره باد در ساعت هشت و نیم به پایان رسید.
این برنامه از چند نظر دارای اهمیت بود: الف) لزوم استفاده از تجهیزات ناوبری در کوهستان به ویژه GPS، ب) مشاهده پدیده های آب دار همانند باران ریزه (Drizzle)، برف دانه ای، مه، دمه (mist)، شبنم، برفک، یخ کدر و یخ شفاف، ج) آشنائی با آب و هوای متغیر کوهستان و تغییرات کم نظیر جوی، د) توانائی ویژه کوهنوردان و حفظ آرامش در آب و هوای متغیر کوهستانی، هـ) لزوم استفاده از پوشاک زمستانی-کوهستانی. در یک نتیجه گیری در این برنامه شاهد زیبائی های طبیعت کوهستان، افزایش تجربه کوهنوردی و جذابیت آن بودیم.
✍️ گزارش :افشین امامی خواه