دومین سالگردپرکشیدن کوهنورد پر آوازه ایران لیلا اسفندیاری

ای کوه بیکرانه تو مجنون کیستی   دیگر کسی برای تو لیلا نمیشود
واکنون 31تیرماه 1392دومین سالگردپرکشیدن بانوی کوهنورد پر آوازه ایران لیلا اسفندیاری . لیلائی که پرچم سربلندی وافتخار رابربلندترین قله های دوستی وانسانیت برافراشت.

کوهنوردی که عاشقانه به کوه مینگریست ، با اراده استوارش پای در رکاب کوه میگذاشت وپنجه در پنجه سنگ می انداخت، سختی برایش معنائی
نداشت، بسیاری ازدیواره های بلند، غارهای عمیق وقله های رفیع را در مدتی کمتر از ده سال در نوردید وچندبار صعودهای بالاتر از هشت هزار متری
را نیزتجربه کرد. او در این سالها ودر مسیر اجرای برنامه های کوهنوردی وغارنوردی چند تن از همنوردانش را از دست داد .
   لیلا درحالی که با ناراحتی شدید کمر مواجه بود ناچار به تن دادن به یک عمل دیسک کمر با ریسک بالا شد ودراین مدت یک تصادف شدید هم
داشت که بعدازاستراحتی چند ماهه وانجام تمرینهای مداوم وسخت دوباره فعالیت خود رابصورت جدی دنبال کرد، اواکثر روزها صبح خیلی زود بیدار
میشد وبه ارتفاعات نزدیک محل زندگیش میرفت وبعداز آن تاعصردربیمارستان کارمیکرد وسپس درپایان کاردوباره مشغول تمرینات بدنسازی میشد ،
با این روش لیلا توانست طی چند ماه تمرین بعد از جراحی دیسک کمر ،  قله نانگا پاربات  یکی از دشوارترین قله های هشت هزار متری دنیارا را
صعود کند.
برای پای گذاشتن به مناطق دوردست رشته کوه هیمالیا علاوه بر دارا بودن توان فنی وجسمی عالی ، باید توان مالی بالائی را نیز دارا بود، لیلا به
خاطردستیابی به اهدافش شغل خود را ازدست داد وخانه اش رافروخت تابتواند هزینه برنامه های برون مرزی خودراتامین کند.اوتمامی این دشواریها
راپشت سرگذاشت وهیچکدام ازاین مشکلات نتوانستنددردستیابی اوبه هدفش خللی ایجادکنند.اومیگفت میخواهم جاده صاف کن همجنسانم باشم و
همیشه کلامی راکه همه کوهنوردان بخاطر دارند تکرار میکرد که :   زن ایرانی میتواند                                      یادش گرامی

                                                                          بیوگرافی ورزشی لیلا

لیلا اسفندیاری متولد  27  بهمن ماه  1349  تهران
   اوکوهنوردی را ازسال 1379 در ارتفاعات شمالی تهران آغاز کرد واز سال 1380 فعالیت کوهنوردیش رابطور جدی با عضویت درباشگاه کوهنوردی
دماوند گسترده ترکرد ودرمدت حدود ده سال فعالیتهای چشمگیری را ازخود نشان داد . که در اینجا تنها به صورت فهرست وار به آنها اشاره میگردد.
درزمینه صعودهای فنی ودیواره ای :
صعود دیواره علم کوه : این دیواره یکی از دشوارترین وبلند ترین دیواره های ایران است وحدود  750 متر ارتفاع دارد .لیلا این دیواره را سه بار وازسه
مسیرمتفاوت صعود کرد که یکبار آن به همراه خانم منیر رفیعی در سال 1385  انجام گرفت و به عنوان اولین صعود مستقل بانوان ایران نامیده شد.
لیلا صعودهای دشواردیگری راهم برروی دیواره های اخلمددر مشهد ، لجور دراراک ودیواره بلند بیستون کرمانشاه انجام دادکه جزو کارنامه درخشان
 او محسوب میشود .
در زمینه غارنوردی :
پیمایش غار پراو کرمانشاه درسال 1381 به عنوان اولین بانوی غارنورد ایرانی. این غار با عمق 753  متر عمیقترین غار- چاه ایران ویکی ازدشوارترین
غارهای جهان محسوب میشودکه رفت وبرگشت تاانتهای آن بطورمتوسط چهارروززمان لازم دارد. لیلادراین غاردو تن ازدوستانش راازدست داد وجسم
پاک دو همنوردش را برای همیشه به غار پراو سپرد، اودردوران کوهنوردیش سه بار این غار را تا انتها پیمود .
از دیگر فعالیتهای او میتوان به پیمایش طولانی ترین غارنمکی جهان درجزیره قشم با طول بیش از  6  کیلومتر به عنوان اولین بانوی ایرانی نام برد .
اجرای چند برنامه غارنوردی ونقشه برداری از غارهای ایران به همراه سایمن بروکس کوهنورد وغارنورد مشهور انگلیسی. اجرای برنامه های غارنوردی
در لبنان وهند به همراه چند تن از غارنوردان مشهور جهان به سرپرستی سایمن بروکس وتلاش برای پیمایش عمیقترین غار جهان  غار ورونیا  در
روسیه که به خاطر جنگهای داخلی منطقه آبخازیا میسر نشد.
در زمینه صعودهای بلند :
صعود بر روی قله دماوند   22  بار ، که از جمله صعودهای شاخص او میتوان به 3  بار صعود زمستانه از سه مسیر مختلف و  5  بار صعود 1 روزه
تمرینی به قله دماوند که درجهت بالا بردن توانائی جسمی در اجرای برنامه های  بالای  8000  متری صورت میگرفت را نام برد .
صعود اکثر قله های بالای  4000  متری البرز وبسیاری دیگر از قلل ایران .
صعود یخچال یخار در جبهه شمالی دماوند ، باز هم به عنوان اولین بانوی ایرانی وهمچنین صعود یخچالهای کسری وسبلان .
صعودهای هشت هزار متری برون مرزی :
صعودقله نانگا پاربات معروف به سلطان کوهها دومین قله دشوار دنیا به ارتفاع  8126  متر به عنوان اولین بانوی ایرانی صعودکننده این قله . لیلا
دراین برنامه سرپرست گروهی بود که اکثر اعضایش مردان زبده کوهنوردی ایران بودند . برطبق آمار چندین ساله درصعود به این قله  27  درصد
احتمال مرگ وجود دارد.
تلاش بر روی قله  K 2   تا ارتفاع  7565   متری و بازگشت به خاطر شرایط بسیار دشوار آب وهوائی .
صعود به قله گاشربروم  2   به ارتفاع  8035  متر . لیلا بعد از صعود این قله ودر مسیر بازگشت دچار حادثه شد وبیش از سیصد متر درمسیر
شکافهای یخی سقوط کرد و کارنامه کوهنودیش با صعودی ارزشمند به پایان رسید . بسیاری ازکوهنوردان که دراین مناطق چنین صعودهائی را
انجام میدهند خواستار این هستندکه اگر دراین مسیر جان باختند جسدشان را در همان نقطه رها کنند . لیلا نیز وقوع چنین حادثه ای راپیش بینی
میکرد وپیکر پاک او بعد از سقوط براساس وصیتی که کرده بود به دامان سپید مادر طبیعت سپرده شد . درزمان صعودش از این قله هرلحظه اخبار
جدید را ازاینترنت دنبال میکردیم ، آرزویمان این بود که سالم باز گردد اما این آرزو بر آورده نشد . نمیدانیم این از بخت بد دوستانش بود که او
را از دست دادند یا از خوش اقبالی خودش که آنچنان جان باخت که دوست میداشت . برایش خوشحال باشیم که دربستربیماری یاتصادف جان
نداد یا غمگین از این که دیگر در بین ما نیست . او دربلندترین وپاکترین آرامگاه زمین آرمیده است ، درباشکوهترین نقطه ممکن ، در سقوط هم
میتوان سهمگین ، با صلابت وزیبا بود این را آبشار به ما می آموزد . 

                                                                                      لیلا بعد از لیلا
لیلا رفت ، صدای پروازش در همه ایران پیچید وپس از آن هزاران پیام تسلیت،سایتهای کوهنوردی را غمگین کرد حتی کوهنوردان وغار نوردان
خارجی که با او در برنامه های بین المللی شرکت کرده بودند فقدان او را تسلیت گفتند ، امادر روزها وهفته های بعد صدها صعود با ارزش بر روی
قله های بلند ایران وخارج از کشوربا یاد ونام او صورت گرفت وروش کوهنوردی او که مبتنی براراده ای استوار بودتحولی را درجامعه کوهنوردی ایران
بوجود آورد وجوانان ومخصوصا بانوان را به تحرک واداشت .
 ودیگر بارپاهائی بجای پای تو تا قله خواهد رفت
                                    ودرآن راه طوفان زا
                                                            سرود زنده بودن را
                                                                                   صدائی تازه خواهد خواند
 کمتر از ده ماه پس از پرواز لیلا  ، خانم پروانه کاظمی سرود زنده بودن را با صدائی تازه بر فراز  قله اورست ولوتسه خواند او این قله ها را  در یک
فصل صعود ودر حقیقت با اختلاف یک هفته فتح کرد و صعود این قله ها نیز با یاد لیلا اسفندیاری انجام پذیرفت.
درپایان باید گفت که خدمات لیلا اسفندیاری بانوی اولینها  وکسی که جاده صاف کن این مسیر دشوار شد هیچگاه از خاطره ها پاک نمی گردد . لیلا
رفت ، لیلا یک نفر نبود ،او یک اندیشه بود ، اندیشه ممکن کردن ناممکنها . لیلا همیشه در اوج بود وهمیشه دراوج خواهد ماند . روحش شاد

                                   ای کوه بیکرانه تو  مجنون کیستی              دیگر کسی برای تو لیلا نمیشود
                                   چون قله های سربه هم آورده زیرابر          جز درهوای اشک دلم وا نمیشود  
                                                                                                                                                                        نوشته تمامی همنوردان لیلا