فریدون مشیری : ای عقاب درافتاده بر خاک شهپرت گرچه بسته باز است ای همای پر افشانده بر سنگ بال‌های تو در اهتزاز است ای ستون‌های سرسوده بر ابر جای تو همچنان بر فراز است مهر تو در دل ما فزون باد