نتيجه كوهنوردی آرام و طولانی

نتيجه كوهنوردی آرام و طولانی
انجمن پزشکی کوهستان ایران: براي دست يابي به تندرستي و نشاط راهي دلپذيرتر از دويدنها و کوهنوردی آرام و طولاني در پارکها و تپه ها و کوههاي نزديک منطقه ي مسکوني وجود ندارد

و هزينه ي زيادي براي چنين ورزشي لازم نيست.از طرفي محيطهاي طبيعي و پر از درخت و آب چه در کوهها و چه در تپه ها قطعا بر روي تمام ارگانهاي بدن جهت کار و فعاليت بيشترو خستگي کمتر تاثير مطلوب دارد.به منظور حداکثر بهره برداري از اين ويژگي  بايد تمرينات دويدن يا کوه پيمايي را به طور منظم انجام دهيم در غير اين صورت بدين مقصود نخواهيم رسيد.
براي دويدن و کوه پيمايي آرام و طولاني موارد زير ضروري است:
 انتخاب فضاي مناسب: پارکها و کوههاي اطراف محل سکونت که خيلي راحت در دسترس باشد.
انتخاب زمان ورزش: پزشکان ورزشي در کشورهاي پيشرفته نظر دارندکه بهترين زمان براي ورزش بعد از ظهر هاست و پس از غذاي سبک
برخی از فواید:
 بهبود اعمال عصبی و روانی: تحقیقات و مطالعات طب ورزشی نشان میدهد دویدنهای منظم و راه پیمایی در كوهستان انتقال اكسیژن را از ششها به تمام نقاط تحتانی بدن تسهیل کرده و از اینرو به طور مؤثری بر روی عملكرد بدن اثر می گذارد.
افزایش بافت استخوانی به عقیده ارتوپدها: استخوان بندی انسان پیوسته تحت تاثیر عمل سلولهایی است كه بافت استخوانی می سازند یا تخریب می كنند. تنفس حاصل از دویدن یا كوه نوردی آرام و طولانی تحریكات لازم را به منظور حفظ رابطه موجود بین فرایندهای ساخت و تخریب بافت استخوانی ایجاد می كندبه علاوه ترا كم بافت استخوانی افرادی كه حداقل 30 دقیقه می دوند یا راههای كوهستانی را به مدت چند ساعت آرام می پیمایند 30 تا 40 درصد بیشتر از افرادی است كه به ورزش نمی پردازند.
افزایش طول عمر: دكتر رالف پافنگر آلمانی می گوید كسانی كه در 80 سالگی به طور منظم به ورزش بپردازند می توانند انتظار حداقل انتظار 2 سال عمر مفید بیشتر از فردی كه گاه گاه ورزش می كند داشته باشد.
غلبه بر افسردگی : زمانه امروز، زمانه بیماری افسردگی است بخصوص در شهرهای بزرگ و پر جمعیت و بین آسمان خراشهای سر به فلك كشیده. یك تیم پزشكی برنامهای ورزشی در دانشگاه ویسكانسین آمریكا مدت 2 سال روشهای درمانی مختلفی را برای معالجه افسردگی افراد مورد تحقیق و بررسی قرار دادند. در نتیجه تنها درمانی كه صد در صد در چنین مواردی تاثیر داشت دویدن و كوه پیمایی آرام بود.
تمرینات عضله قلب: تجربه نشان داده است كه پزشكان برخی ناراحتی های قلبی را با راه پیمایی و كوه پیمایی آرام و سبك و دویدنهای آرام و طولانی مداوا كرده اند زیرا كه چنین برنامه های ورزشی كه به طور مداوم و منظم انجام گیرد كار سیستم قلبی و عروقی را بهبود می بخشد و باعث قوی شدن عضلات و عروق قلب از نظر فیزیولوژیكی گردیده و به بهبود جریان خون به واسطه انقباضات بسیار نیرومندتر می انجامد. وقتی چنین فعالیتی صورت می گیرد میزان ضربان قلب به تدریج با ریتمی كه میتواند به مدت طولانی و بدون خستگی به كار ادامه دهد افزایش می یابد و پس از یک كوه پیمایی آرام و طولانی میزان ضربان قلب به سرعت به حالت اولیه بر می گردد و پزشكان معتقدند در چنین مواردی قلب با كارآیی فوق العاده باعث کاهش اثرات خستگی می گردد.
افزایش حجم ششها: به علت حجیم و بزرگ شدن ششها تعداد حركات تنفسی كاهش می یابد. به همین دلیل ششها در اثر بهبودی تبادل گاز ‏‏‏عضلات تنفسی كار كمتری انجام می دهند.
بهبود عمل گوارش: راه پیمایی و دویدنهای طولانی و كوه پیمایی های حساب شده گوارش را آسان تر و اشتها را بیشتر می كند. به علاوه ناراحتیهای یبوستی در اثر این ورزش كه به طور منظم و دقیق انجام شده اتفاق نمی افتد.