اصول راهپیمایی در غار

بعد از تهیه وسایل و شناسائی غار مورد نظر اصول اولیه این است که ابتدا باید دوستان و اعضاء خانواده را از چگونگی برنامه مدت و هدف نشانی مطلع نماییم تا در صورت بروز سانحه احتمالی به کمک غار نوردان بشتابند نکته دیگر اینکه هیچ گاه به تنهایی جهت بازدید از غاری هر چند سهل اقدام ننماییم.
• ابتدا باید کلیه لوازم انفرادی و عمومی را یک بار دیگر در مدخل ورودی چک کنیم و از صحت و سلامت چراغها اطمینان حاصل نماییم…

• از همان ابتدا باید با خونسردی و بدون عجله و با دید باز به حرکت درآییم.
• اگر افراد کم تجربه و تازه کار در میان تیم قرار دارند باید در بین نفرات کار آزموده قرار گیرند.
• سرپرست تیم می باید یک نفر را جهت کار رد زنی در عقب تیم قرار بدهد و خودش در ابتدا تیم حرکت کند و کلیه حرکات اعضاء را زیر نظر قرار بدهد.
• ریتم حرکت نفرات باید طوری باشد که بیش از اندازه عرق نکنند.
• در تمام مراحل باید از سر و صدا پرهیز کرد و از صحبتهای غیر ضروری اجتناب کرد.
• هیچ گاه نباید وسایل را از خود جدا و یا دور کرد.
• قبل از ورود به غار باید آن را خوب شناسائی کرد، از جهت اینکه غاری است که نیازمند به کار فنی می باشد یا خیر.
• در غارشناسی به علت کمبود دید و محدودیت نور فقط می توان چند متر جلوتر را دید پس باید در برداشتن گامها و حرکات تند دقت کامل را انجام داد.
• حتماً شخصی که مسئولیت کار علامت گذاری را انجام می دهد باید از اعضا با تجربه باشد، چه بسا کوچکترین بی دقتی باعث ایجاد خطر گم شدن کل تیم می گردد، لازم به ذکر است در هنگام ردزنی اعضاء تیم حق عقب ماندن از شخص نشانه گذار را ندارند.

• مدت زمان بازدید بستگی به تجربه و قدرت بدنی نفرات و تجهیزات دارد برای یک گروه کم تجربه بهتر است یک ساعت و گروه با تجربه تا هشت ساعت در نظر گرفته می شود ساعتها حرکت و خستگی بدنی و کم شدن قدرت بینانی باعث بروز خطرهای جدی می گردد مثل ندیدن گودالها و یا بی تعادلی بر اندامهای و گیجی به علت سستی و شکنندگی غارها نباید از جهیدن و پریدن استفاده کنیم و به هیچ سنگی و گیره ایی نباید اطمینان کنیم.
• در هنگام بازدید نباید از گروه جدا شد حتی در مواقعی که به دستور شخصی از اعضاء تیم انتخاب می شود تا به عنوان پیشرو وارد شعبه ای شود تا حدی مجاز به پیشروی است که بتواند نور یا صدای بقیه نفرات را دریافت کند.
• از پرت کردن وسایل به طرف یکدیگر جدا باید خودداری کرد چون به راحتی وسائل داخل حفره ها افتاده و گم می شوند.
• از نظر اخلاقی و محیط زیست ، غارنوردان باید کلیه زباله ها ی خود را توسط کیسه های نایلونی به بیرون حمل کنند و از پاشیدن رنگ به دیواره های آن جدا خودداری ورزند.
• هنگام دیدن مناظر غار بهتر است کاملا بایستم و حرکت نکنیم تا به علت غفلت از مسیر داخل شکاف چاهی پرت نشویم.

• از آویزان کردن وسایل اضافی خود مثل قمقمه و کلاه و طناب باید خودداری کرد چون به راحتی به برآمدگیهای مسیر می توانند گیر کند و تعادل ما را بر هم بزنند.
• باید به این نکته توجه کرد که با توجه به دمای ثابت در اکثر غارها بین 8 تا 12 درجه است، هنگام ورود به غار پوشاکی را باید در نظر گرفت که د ر اثر فعالیت مزاحم کار نگردد. مثلا در زمستان دمای بیرون دارای درجه صفر است ولی داخل غار کمتر است پس پوشیدن لباس زیادی باعث عرق کردن بدن و تبخیر مضاعف آب بدن می شود . در نتیجه هم بدن در اثر برخورد با جریانهای هوایی زودتر سرد می شود.
• آبهای داخل غارها عموما قابل خوردن هستند مگر آنهایی که در ابتدای غارها وجود دارند آنهم به علت فضولات حیوانات داخل غار مثل خفاشها.
• در هنگام بروز خطر گم شدن فرد گم شده باید ابتدا خونسردی خود را حفظ کند و با صدای سوت با فریادهای منقطع دوستان خود را آگاه سازد و از بالا و پایین رفتن و حرکات اضافی خودداری نماید چه بسا ممکن است بیشتر از مسیر اصلی دور شود نکته دیگر اینکه باید مواد غذایی و ذخیره غارنوردی خود را جیره بندی نماید.
• از زدن دستهای دستهای آلوده به گل و خاک به دهان و چشمها جداً خود داری شود.