کوه پیمایی چشمه سیاه دون جهرم

ساعت 5:40 جمعه 1401/10/23 از میدان معلم به‌ سرپرستی آقای سالاری به همراه 11 نفر از همنوردان شیراز را به مقصد جهرم ترک کردیم.
ساعت 8:48 به روستای خادر رسیدیم.آنجا به تیم 4 نفره جهرم به سرپرستی آقای دکتر محمد رزاقی که تیمی خوشرو و خونگرم بودند پیوستیم، با راهنمایی آنها مسیر را ادامه دادیم و ساعت 9 به محلی به نام چاتیز رسیدیم همانجا وسیله های نقلیه پارک شد و بعد از نرمش به راه افتادیم.
برعکس تصور همه که جهرم شهری خشک و بی آب و علف هست مسیر پر بود از چشمه و رودخانه ای پر آب و درختان بادام کوهی و بنه که دکتر رزاقی گفتند از اواخر اسفند همه جا سرسبز وگیاهان پونه، آویشن، زیره و رزماری به وفور می‌روید.
بعد از 2 ساعت پیمایش به دشتی به نام تنگ آب رسیدیم که بر خلاف نامش پر از چشمه بود و به دلیل باران های اخیر رودخانه ای پر آب جریان داشت
همانجا صبحانه را میل کردیم .
این دشت دو مسیر برای پیمایش داشت که سمت راست به چشمه چنگو و چاه بازگیر که محل های معروف آنجا بودند و سمت چپ به چشمه سیاه دون سپس چشمه رزبید، در، شیرازی و دلخونی می رسید.
پس از صرف صبحانه به سمت چشمه سیاه دون پیمایش را ادامه دادیم ساعت 1:15 به چشمه سیاه دون رسیدیم.
دلیل نامگذاری این محل :دون (دان) به معنای مکان و سیاه به معنای محلی که سیاه درخت در آن بسیار است؛ سیاه درخت به درختانی گفته می شود که نسبت به درختان دیگر ریشه درازتر و محکم تری دارند مراقبت کمتری نیاز دارد و همچنین با کود حیوانی تغذیه می شوند، که آنجا به علت صعب العبور بودن برای حمل بار از چهار پایان استفاده می کردند و شاید یکی از دلایل سرسبزی آنجا کود آنها بود.
در نهایت پس از 1ساعت استراحت و صرف ناهار به راه افتادیم و بعد از 3 ساعت پیمایش، ساعت 5:15 به چاتیز رسیدیم و پس از سرد کردن از دوستان جهرمی به امید دیدار مجددشان خداحافظی کردیم و به سمت شیراز به راه افتادیم .
ساعت 9 به میدان معلم رسیدیم و باری دیگر سفری یک روزه را در کنار همنوردان محترم تجربه کردیم.

✍گزارش از: مریم بنائی