.ساعت 6:40 دقیقه ی صبح جمعه 93/12/25 به همراه 14 تن دیگر از همنوردان از میدان احسان عازم کوهستان دراک شدیم ساعت 7 در بین راه توقفی ده دقیقه ای داشتیم برای نرمش و گرم شدن.سپس به سرقدمی جناب آقای ذبیح مند حرکت گروه به سمت قله ی دراک شروع شد.به مناسبت روز درختکاری تعداد زیادی از کوهنوردان به صورت انفرادی، گروهی و یا خانوادگی در حال رفتن یا برگشتن از کوه بودند.هوا نسبتا خنک بود و نوید یک کوهنوردی لذت بخش را می داد.اما هنوز حرکت نکرده مجبور شدیم لباس های گرم را درآورده و با لباس های سبک تر حرکت را ادامه دهیم.به دلیل ازدحام بیش از حد کوهنوردان، در بعضی جاها حرکت به کندی صورت می گرفت.ساعت 8 یک توقف ده دقیقه ای برای استراحت و نوشیدن آب داشتیم و سپس تا پناهگاه غدیریه، بی وقفه ادامه دادیم.هوای کوه بسیار تمیز و لذت بخش بود.در مناطق بالاتر، هنوز آثار برف دو هفته ی پیش به شکل تکه های کوچک پنبه اینجا و آنجا دیده می شد؛ برفی که در حال کشیدن آخرین نفس خود در برابر آفتاب تند اسفند ماه بود، انسان را به یاد گذر عمر و این شعر سعدی می انداخت که:
عمر، برف است و آفتاب تموز
اندکی ماند و خواجه، غره هنوز!
ساعت 9:45 به پناهگاه رسیدیم.صبحانه را خورده و کمی بالاتر رفتیم تا در مراسم درختکاری شرکت کنیم.به دلیل زیادی جمعیت کوهنورد والبته تعداد بسیار کم نهال ها، گروه فقط موفق شدند در آبیاری و چیدن سنگ اطراف نهال ها مشارکت کنند.
به هرحال این ها نهال هایی است که قرار است روزی لانه ی پرندگان شود و سایه سار کوهنوردان خسته و البته سهمی هم هرچند ناچیز در پاکیزگی هوای کوهستان داشته باشد.
اعضای گروه پس از خواندن سرود “ای ایران” و گرفتن چند عکس یادگاری در ساعت 11:10 راه برگشت را در پیش گرفتند و بالاخره ساعت 13:30 به میدان احسان رسیدیم و از یکدیگر خداحافظی کردیم.
اعضای گروه: آقایان ذبیح مند، قدرتی، فرداد و کشاورز
خانم ها نسرین و بیتا کشاورز، افتخار، قدرتی، رفیعی، قائدی، جوکار، عبوسی، برزگر، رهنما، باقری
![آپارات](https://radepagroup.com/wp-content/uploads/2019/09/icon-color-black@16px.png"){kind=icon}