هنگامی که شما به عنوان یک کوهنورد یا دوچرخه سوار کوهستان قصد اجرای برنامه‌ای را دارید باید قبل از حرکت اطلاعات دقیقی از برنامه در اختیار خانواده یا دوستان قرار دهید .

در صورت نیاز ، آنها به کمک این اطلاعات می توانند نیروهای امدادی را هر چه سریع تر و دقیق تر به شما برسانند

اطلاعات زیر با توجه به نوع برنامه و مدت زمان آن می تواند مختصر و یا مشروح باشد . انتقال این اطلاعات به صورت مکتوب وظیفه هر کوهنورد است و در صورت کوتاهی ، بهتر است اطرافیان این اطلاعات را قبل از برنامه از کوهنوردان کسب کنند .  حتی اگر هنگام خروج شما از منزل کسی در خانه نبود حتما این اطلاعات را نوشته و در دسترس ساکنین خانه قرار دهید . 

– اطلاعات عمومی برنامه

– نام منطقه ( استان ، شهر ، روستا، قله ، مسیر صعود )

– ارتفاع قله و ارتفاع مبدا صعود

– مدت زمان برنامه

– تعداد افراد گروه

– نام و مشخصات سرپرست برنامه

– وسیله یا وسیله های نقلیه و مشخص کردن فواصلی که با هر کدام طی

خواهید کرد

–  شماره بلیط های ذخیره شده از قبل ( هواپیما ، قطار ، اتوبوس )

– شماره تلفن های مفید مانند : سرپرست ، دوستان ، همراهان ، راهنماها ، پناهگاههای منطقه ، راننده ، نیروهای امدادی منطقه ، کوهنوردان محلی و حتی دوستان کوهنورد شما که در این برنامه نیستند  

– تعداد پناهگاه ها و جان پناه های موجود در منطقه و موجود در مسیر برنامه شما با مشخص کردن امکانات هر کدام و مدت زمان اقامت در هر یک  

– اطلاعات انفرادی      

– مشخص کردن تجهیزاتی که به همراه خود می برید مانند : چادر، کیسه خواب ، کرامپون ، کلنگ ، ابزارهای فنی و …    

– رنگ لوازم  و تجهیزات : چادر یا چادرها و تعداد آنها ، کیسه خواب ، پیراهن یا بادگیر ، شلوار، گتر ، کوله پشتی و روکش آن ، دستکش ، طناب ، ابزارهای فنی ، کفش

– مشخصات تجهیزات مخابراتی : نام و مدل گوشی تلفن همراه ، نام و مدل دستگاه جی پی اس  و تعداد آنها در گروه ، نام و مدل دستگاه بیسیم و تعداد آنها در گروه ، نام شبکه تلفن همراه و مشخص کردن پوشش آن در منطقه مورد نظر ( در صورت امکان ) ، مشخصات دستگاه فرستنده سیگنال ( زنده یاب ) ، تعداد باتری ذخیره برای هر یک از دستگاه های بالا

– در صورتی که از داروی  خاصی استفاده می کنید میزان دارویی که به همراه می برید و مقداری که در هر شبانه روز مصرف می کنید

– مقدار پولی که به همراه می برید و نوع آن ( اسکناس ، چک پول ، کارت اعتباری )

– میزان مواد غذایی که به همراه می برید و نوع آنها

اگر شما به عنوان یک کوهنورد سرپرستی یک گروه از دوستان کم تجربه خود را برای اجرای یک برنامه بر عهده گرفته اید علاوه  بر اطلاعات بالا ، اطلاعات زیر را برای هر یک از همراهانتان ثبت کنید :                     

نام و نام خانوادگی ، سال تولد ، جنسیت ، طول قد ، وزن ، اهلیت ، مشخصه ظاهری ، رنگ پوست ، رنگ مو ، میزان تحصیلات ، مدت آشنایی ، تلفن ها ( منزل و همراه )

ممکن است شما در مفید بودن برخی از اطلاعات بالا تردید داشته باشید ، اما در مواقع لزوم هر کدام از این اطلاعات می تواند راهگشای مناسبی برای نیروهای امدادی  جهت برنامه ریزی برای یک عملیات جست و جو و نجات باشد .      

درمان گرفتگی های عضلانی

در اولین قدم باید گفت که در بیشتر موارد لازم است فعالیت های روز مره با سرعت کمتر انجام پذیرفته و از فعالیت هایی که مستقیما اندام مورد نظر را تحت فشار قرار می دهد ، خودداری شود البته بی تحرکی مطلق نیز اصلا توصیه نمی شود .این فعالیت ها باید تدریجی انجام شود چرا که کارهای طولانی مدت با ایجاد خستگی ، موجب ناراحتی بیشتر می گردد . تا ۷۲ ساعت پس از شروع درد از یک کمپرس سرد با کمک یک تکه یخ پیچیده شده در کیسه نایلونی یا یخ خشک و حتی سبزیجات یخ زده استفاده می شود . این روش با کاهش تحریکات عصبی در ناحیه آسیب دیده ، ار شدت درد می کاهد . لازم به ذکر است  که سرد کردن موضع بیش از ۲۰ دقیقه ، اثر معکوس دارد . این کار چند بار در روز باید تکرار شود و پس از هر بار سرد کردن ، موضع با پوشش گرم پوشانده شود . پس از این دوره درمان استفاده از کمپرس گرم ، خصوصا کیسه های آبگرم  که به کمپرس مرطوب مشهور است توصیه می گردد . این روش باعث افزایش گردش خون در عضو آسیب دیده می شود . گاهی داروهای ضد درد یا ضد التهاب و یا شل کننده عضلات همراه با این درمان ها استفاده می گردد که حتما باید با مشورت پزشک باشد .استفاده از انواع محدود کننده های حرکت عضلات از جمله کمربندها ، کرست های گردن و غیره می تواند با ثابت نگه داشتن و گرم نگه داشتن عضله از شدت درد بکاهد اما آنچه که مسلم است استفاده طولانی مدت آن حتما مضر خواهد بود . در بسیاری از موارد بستن عضو آسیب دیده با یک دستمال نیز برای گرم نگه داشتن ، نتایج بهتری به همراه دارد . در نهایت آنچه که همیشه به آن توصیه می شود آن است که با انجام حرکات سبک ورزشی به صورت روزانه و نرمش های کششی ، بدن را در حالت آماده تری نگه داریم . تجربه نشان داده که متاسفانه بیشترین گرفتگی های عضلات در افرادی که دایما پشت میزنشین هستند و خانم های خانه دار با شدت بیشتری اتفاق می افتد .

راهنمای ایمنی و سلامتی در کوه

کوهنوردی از ورزش ها و فعالیت های نشاط آور به شمار می آید ، البته به شرطی که نکات ایمنی را رعایت کنیم تا اوقات خوشی با سلامتی همراه باشد . کوهنوردی برای سلامتی سودمند است ، اکنون مردم این واقعیت را پذیرفته اند که نداشتن فعالیت ورزشی ، برای جسم و روان زیان آور است . همچنین در تمام فصل ها که مردم در جستجوی هوای پاک و صاف و جای آرام هستند ، به کوه روی می آورند ودر طی راه پیمایی و گردش در کوه از فواید آن به نحو احسن بهره مند می شوند . اما کوهستان آرام و دوست داشتنی ، می تواند بسیار خطرناک و حادثه ساز باشد ، به ویژه برای آن دسته از علاقه مندانی که در آغاز راه قرار دارند و بی شک در معرض تجربه های گوناگونی قرار خواهند گرفت . چنانچه پیش از حرکت ودر طی مسیر ، پاره ای از احتیاط های مقدماتی رعایت شود می توان از بروز بسیاری ازپیشامدهای خطرناک در کوه جلوگیری کرد .  یادآوری چند نکته مهم ایمنی در کوه و توصیه آن برای حفظ سلامت و نشاط کوهنوردان حیاتی است از جمله :

۱- پیش از حرکت برنامه ریزی کنید

پیش از اجرای هر برنامه  کوهنوردی ، هدف و مقصد برنامه را مشخص کنید و مسافت هدف موردنظر را با توجه به روشنایی روز و زمان برنامه ، تنظیم نمایید . همچنین طرح جامعی از تمام مسیر و ویژگی های منطقه از نظر شرایط آب و هوایی ، ارتفاع ، رودخانه ، پناهگاه و غیره داشته باشید . همیشه پیش از شروع برنامه این نکته را مشخص کنید که چند ساعت از روز را می خواهید به راه پیمایی بپردازید  ، آنگاه کوشش کنید مدت مسیرتان متناسب با آن باشد . پس از آن که پیش بینی ها و برنامه ریزی هایتان را انجام دادید مسیر و برنامه کوهنوردی خود را یادداشت کنید و به فرد مسولیت پذیری بسپارید . همچنین در یادداشت خود جزییاتی مانند وضعیت حرکت ، تجهیزات همراه ، آب و هوا و زمان برگشت خود را ذکر کنید . به طور کلی همواره پیش از حرکت ، وقتتان را برای صعود ، استراحت ، غذاخوردن و مقدار کافی برای بازگشت تقسیم بندی نمایید . کوشش کنید برنامه کوهنوردی تان را چنان طرح نمایید که پیش از تاریک شدن هوا ، به جای هموار یا به آخرین دره رسیده باشید  مگر آنکه تصمیم به چادر زدن و شب ماندن داشته باشید . هرگز نباید برنامه تان را دور از امکانات و بیش از توان همراهانتان اجرا کنید زیرا شما نمی توانید به نحو شایسته از برنامه کوهنوردی خود لذت ببرید . در کل با مشخص کردن برنامه ، به سلامتی و ایمنی خود و همراهانتان کمک کنید . 

۲- مسیر و زمان کوهنوردی خود را به دیگران اطلاع دهید

ضروری است مسیر و زمانی را که انتظار میرود از کوه برگردید به اطلاع دیگران برسانید ، به عبارت دیگر قبل از هر چیز باید هدف و برنامه و مقصد خود را مشخص کنید و تاریخ صعود و بازگشت را دقیقا تعیین و به اطلاع دوستان و خانواده خود در شهر برسانید تا چنانچه برای شما پیشامدی اتفاق افتاد هر چه سریعتر ، به افرادی که ممکن است در جستجوی شما باشند اطلاع داده شود .

 ۳- در انتخاب مسیر خود اطلاعات کافی کسب کنید

کوشش کنید پیش از آنکه رهسپار منطقه ای شوید درباره مسیر انتخاب شده ، اطلاعات کافی داشته باشید . به عبارت دیگر تا آنجا که ممکن است کتاب هایی درباره منطقه بخوانید و نقشه آن را بررسی کنید ، بدین گونه از کوهنوردی خود بیشتر لذت خواهید برد و سرگردان نخواهید شد ، همچنین برای بازگشت با اشکالی مواجه نخواهید شد . بهتر است پیش از صعود ، راهها و امکانات بازگشت خود را مورد بررسی قرار دهید . چنانچه قصد رفتن به محلی را دارید که نمی شناسید با خود یک فرد راهنما و آشنا به محل را ببرید . دست کم پیش از اجرای برنامه از چنین فردی اطلاعات لازم را کسب کنید .

۴- تجهیزات خود را بازدید کنید

آگاه بودن به اینکه برای هر مرحله از کوهنوردی چگونه و چه مقدار تجهیزات مورد نیاز است ، اهمیت فراوان دارد . فراموش نشود که بیشتر پیشامدهای دلخراش کوهستان ، به خاطر همراه نداشتن پوشاک و تجهیزات مخصوص این رشته ورزشی است . در کل پوشاک و وسایل مورد نیاز از عوامل مهم و اساسی در جهت بهبود کیفیت و چگونگی انجام کوهنوردی می باشد . بنابراین قبل از حرکت ، همه وسایل خود را بررسی کنید و وسایلی را که ضروری به نظر میرسد یادداشت کنید . پوتینی خوب است که پا را فشار ندهد و انگشتان پا درون آن به آسانی حرکت کنند . یک لباس گرم ، یک بارانی ، کیسه خواب با جنس خوب که حرارت بدن را چندین ساعت نگه دارد ، یک کیف کمکهای اولیه همراه با یک چاقو و نیز یک جفت بند پوتین در کوله پشتی خود به همراه داشته باشید .

 ۵- وقت اضافی برای گروه پیش بینی نمایید

ضروری است وقت اضافی برای بازگشت از کوهستان را پیش بینی کنید . فراموش نشود که پایین آمدن از کوه هم به اندازه بالا رفتن ، پر زحمت است و بیشتر پیشامدها به هنگام پایین آمدن از کوه اتفاق می افتد . پیوسته و بدون عجله حرکت کنید . هرگز تا دیر وقت به صعود ادامه ندهید و پیش از تاریکی هوا و دیر شدن به طرف پایین ، ارتفاع کم کنید . همیشه قبل از قرار گرفتن در میان طوفان و کولاک ، ارتفاع خود را کاهش دهید و به طرف قسمت های پایین تر کوهستان حرکت کنید .

 ۶- با دیگران به کوه بروید

کوهنوردی ورزشی جمعی است و در هیچ یک از مراحل ، تکروی جایی ندارد . گاهی ممکن است مچ پای ورزیده ترین کوهنورد در کوه آسیب ببیند و بدون یاری دیگران نتواند از جایش حرکت کند و ساعت ها در هوای باز به همین صورت بر جای بماند و حتی جان خود را از دست بدهد . بنابراین ضروری است برای هر برنامه ، همراهان کوهنورد داشته باشید . حداقل همیشه با  یک همراه به کوه پیمایی بپردازید ، به ویژه در شروع کار ، همراه شما باید از تجربه کافی برخوردار باشد . هیچگاه تنها به کوهنوردی نروید ، به خصوص به جاهایی که دشوار ، دورتر و ناآشنا هستند  . مناسب ترین تعداد افراد یک گروه کوهنوردی ۳ الی ۴ نفر است تا چنانچه یکی از افراد مجروح یا مصدوم  شد ، یک نفر نزد او مانده و دو نفر دیگر برای کمک آوردن بروند . یکی از علل عمده بروز اتفاقات در کوهستان ، جدا شدن افراد از یکدیگر و گروه و گم شدن می باشد . بنابراین کوشش کنید با دیگران به کوه بروید و هیچ وقت از آنها جدا نشوید .

 ۷- در پایین آمدن از کوه عجله نکنید

هنگام پایین آمدن از کوه عجله نکنید ، زیرا ممکن است پیشامد ناگواری در این موقع روی دهد لذا لازم است در هنگام پایین آمدن از کوه از دویدن خودداری نمایید . توجه داشته باشید که حتی ممکن است یک پرش یک متری پیشامد بدی به همراه داشته باشد ، بنابراین ضروری است در موقع پایین آمدن ، از پریدن بر روی سنگ ها خودداری کنید . همچنین در شیب های تند ، آرام وسنگین قدم بگذارید و پا را از زانو کمی خم کنید و با فاصله کم و حالت انعطاف زیاد به زانو حرکت کنید . لازم است از پایین آمدن از میانبرهای ناشناخته که پایین آن دیده نمی شود ، خودداری نمایید . مراقب شیب علفزارهای خیس باشید ، زیرا بسیار لغزنده است . چنانچه با شیب تند صخره ای درگیر شدید و مجبور هستید در یک ردیف حرکت کنید باید فاصله را آنقدر کم کنید که اگر سنگی از جای اصلی خودش جدا شد فاصله افراد آنقدر نباشد که سنگ شتاب بگیرد .

۸- برای سخت ترین شرایط آماده و مجهز شوید .

همیشه خود را برای روبرو شدن با سخت ترین شرایط در کوه آماده نمایید . بنابراین به پا افزار خود بیش از هر چیز اهمیت دهید . پوشاک گرم و ضد باد ، یک نیم بارانی که آب در آن نفوذ نکند ، پوشاک اضافی ، چاقو ، نقشه ، چراغ قوه با باتری و لامپ یدکی ، قطب نما برای شناسایی محل و سوت (صدای سوت رساتر از صدای انسان است ) همراه خود داشته باشید . اگر به هر دلیلی در کوه گم شدید هیچگاه روحیه خود را از دست ندهید . همیشه یک راه چاره در سخت ترین شرایط البته در کمال خونسردی پیدا خواهد شد . بنابراین با آرامش و خونسردی به دنبال راه حل مناسبی باشید . چنانچه نامناسب بودن هوا باعث گم شدن شما شده است ، در یک جا پناه بگیرید ، به محض مشاهده نمودن هوای نامساعد ، پیش از شدید شدن شرایط از پوشش های حفاظتی خود مانند پوشاک ، بادگیر ، کلاه و دستکش استفاده کنید . ممکن است کمی بعد توفان و بوران این اجازه را به شما ندهد . در صورت بدتر شدن هوا و نبودن امکان ادامه رفتن ، در کنار دیواره ها و صخره ها جای بگیرید . پوشاک گرمتر خود را بپوشید ، تا جایی که ممکن است به طور پیوسته و مرتب دست و پا و انگشتان خود را حرکت دهید ، این کار را تا هنگام بهتر شدن هوا ادامه دهید ، به عبارتی دیگر تا بهتر شدن هوا ، بیدار مانده و با تمرین و حرکت ، اندام های خود را گرم نگه دارید.

۹- در وضعیت بدنی خوبی باشید .

کوشش کنید پیش از حرکت در وضعیت بدنی خوبی باشید . بنابراین چند هفته قبل از اجرای برنامه کوهنوردی خود ، به ویژه اقامت در کوهستان ، تغذیه مناسب داشته و به نرمش ها و ورزش های مخصوص آن بپردازید . هرگز پای از حدود ورزیدگی خود فراتر نگذارید . از این رو همواره به اندازه توانایی خود صعود کنید . اگر نوع برنامه شما نیازمند فعالیت بدنی شدید است ، ابتدا بدن خود را آماده نمایید و اقداماتی برای سازگاری و عادت به ارتفاعات را برنامه ریزی کنید .

۱۰- خودخواهی و غرور خود را مهار کنید .

غرور بیجا در کوهستان ، شما را رودرروی دشواری های وحشت آور قرار میدهد . به طور کلی کوهستان از افراد بی تجربه و مغرور ، تاوان بسیار سنگین می ستاند . چنین افرادی دشواری ها و دردسر های بسیاری را برای خود و دیگر کوهنوردان پدید می آورند و آسیب های جبران ناپذیری وارد می کنند . بنابراین همیشه بکوشید خود خواهی خود را در کوهستان مهار کنید تا از بروز پیش آمدها و آسیب ها در کوه جلوگیری نمایید . سعی کنید از کسانی که از صعودهای پردردسر ، کولاک های ترسناک و کوههای خطرناک دم میزنند یا باد در گلو می اندازند و می کوشند خود را برتر از دیگران نشان دهند ، دوری نمایید .

۱۱- گذراندن دوره های آموزشی را جدی بگیرید .

اگر همه کوهنوردان از راه مطالعه کتاب ها و گذراندن دوره های آمورشی زیر نظر مربیان آگاه و آزموده ، به فنون کوهنوردی و خطرهای احتمالی در کوه آشنا شوند ، می توان از بروز پیش آمد ها و آسیب های کوهنوردی تا حدود زیادی پیشگیری کرد . به طور کلی برای پیشگیری از بروز خطرات و آسیب ها در کوهستان ، گذرانیدن دوره های آموزشی و آگاهی داشتن به اصول کوهنوردی و رعایت کردن دستورات آن از سوی کوهنوردان ، بسیار مهم است .

۱۲- از ریزش سنگ جلوگیری کنید .

مواظب سنگ های بزرگ در میان مسیر شن های ریز باشید . هرگز به یکباره و پیش از بازدید پایین شیب ، به پایین سرازیر نشوید . قبل از فرود از هر شیبی به دقت انتهای آن را بررسی کنید . چنانچه سنگی به پایین لغزید ، دیگران را خبر نمایید . بارها دیده شده است که حتی یک سنگ کوچک ، که از زیر دست یا پای کوهنوردی به پایین افتاده ، باعث بروز بهمن سنگی و سنگ غلتان های بزرگی شده است . بنابراین در هر مسیر و گذرگاهی ، سنگ های سست را تکان ندهید و به ویژه آنها را سست تر نکنید . اگر می بینید سنگی از بالا له سوی شما می آید خود را پشت تخته سنگی پناه دهید ، چنانچه چنین پناهی را پیدا نکردید ، بهتر آنست که خونسردانه جهت حرکت سنگ را در نظر گرفته و در حالی که سر خود را با دو دست پوشانده اید در آخرین لحظه ، خود را از مسیر سنگ کنار بکشید .  هرگز سنگی را به پایین دره سرازیر و یا پرتاب نکنید ، چرا که سرازیر شدن آن سنگ باعث ریزش هزاران سنگریزه و به خطر انداختن جان کوهنوردان دیگر و یا حیوانات کوهستان می شود .

۱۳- آهسته و منظم حرکت کنید .

یکی از ویژگی های مهم یک کوهنورد خوب ، این است که آهسته و یکنواخت حرکت کند . بنابراین در انجام برنامه های کوهنوردی شتاب نداشته باشید . آهسته پیش بروید و آرام نفس بکشید ، پر حرفی نکنید و به تدریج بار فعالیت خود را افزایش دهید ، به عبارت دیگر در یک روند گام بردارید . بهتر است به هنگام پایین آمدن از کوه ، از دویدن خودداری نمایید . به یاد داشته باشید که برنامه شما همیشگی است نه فقط برای یک هفته و یا یک ماه . بنابراین بگذارید این روش حرکت شما چه در بالا رفتن و چه در بازگشت یکسان باشد . در گذرگاه ها و مسیرهای بالا رفتن و یا پایین آمدن و نیز بر فراز قله ها ؛ مراقب پرتگاه ها باشید و خود را به خطر نیاندازید . کوشش کنید طوری حرکت کنید که باعث ایجاد عرق زیادی در بدن نشوید ، همچنین مرحله به مرحله استراحت را فراموش نکنید . چمن زار ها و مناطق علف زار ( به استثنای فصل زمستان که از یخ و برف پوشیده می باشد و باید از صعود و فرود آن خودداری نمود ) بهترین و زیباترین مسیر کوه روی است .

۱۴- مراقب تغییر هوا باشید .

برای هر کوهنوردی مهم است که وضع هوای کوه را از قبل بداند . این مساله می تواند تاثیر فراوانی در انجام کامل یا نیمه تمام برنامه داشته باشد ، بنابراین به وضع هوا ، خوب توجه داشته باشید . به یاد داشته باشید که هر لحظه ممکن است هوای کوهستان به کلی تغییر نماید . پیش از حرکت ، به اخبار هواشناسی از طریق سازمان هواشناسی کشور توجه کنید تا در اثر هوای نامساعد ، در طی راه غافلگیر نشوید . کوشش کنید از دانش هواشناسی آن اندازه که مورد کوهنوردی است آگاهی داشته باشید و ابر ها را بشناسید .   در برخی موارد هوای نامساعد به دشمن شماره یک کوهنورد تبدیل می شود که در این زمینه عده زیادی از کوهنوردان جان خود را از دست داده اند . کوهپیمایی در هوای مساعد ، روش معمول و پسندیده ای است . یک کوهنورد موفق باید همیشه و در هر مرحله ای ، حرکت ابرها و تغییر شکل آسمان را در نظر داشته باشد . لازم است در هنگام رویارویی با بدی هوا و نداشتن آمادگی کافی برای روبرو شدن با آن ، به خصوص اگر وضعیت هوا تهدید کننده شد ، بلافاصله از راهی که آمده اید برگردید و نجات جان خود و همراهان را از رسیدن به هدف مهمتر بدانید . در هنگام درگیر شدن با هوای نامساعد و توفانی ، باید بردبار بوده و هرگز اجازه ندهید حالت ترس و نگرانی و آشفتگی بر شما چیره شود . همچنین در این شرایط از دویدن به هر سو خودداری کنید و با همفکری و آرامش در پی شناخت مسیر درست باشید .

۱۵- نقشه و قطب نما همراه خود داشته باشید .

در کوهنوردی نقشه می تواند بزرگترین وسیله برای پیدا کردن مسیر باشد . لازم است با انواع نقشه های کوه آشنا شده و به آسانی بتوانید در برنامه های کوهنوردی از آن استفاده کنید . سعی کنید نقشه و کتاب راهنمای هر منطقه را از پیش مطالعه نموده و ویژگیهای مهم مسیر کوهستانی مورد نظر را به خوبی به یاد بسپارید . برای مشخص کردن مسیر خود می توان از قطب نما هم استفاده کرد ، یک کوهنورد به وسیله قطب نما می تواند نقشه ای را دقیق ، کامل و بدون اشتباه بخواند . بهتر است در تمام طول راه ،  مسیر حرکت گروه را با بررسی نقشه و نشانه های طبیعی بیابید ، به طور کلی هر یک از افراد گروه کوهنوردی باید نقشه خوانی ، کاربرد قطب نما و موقیت یابی در کوهستان را به خوبی بداند .

۱۶- در برابر رعد و برق خود را ایمن سازید .

در هنگام بروز رعد و برق پناه بگیرید و به یاد داشته باشید که برق آسمان ، بیشتر به قله ها و تیغه های سنگی و مناطق مرتفع برخورد می کند ، بنابراین به دنبال یک پناهگاه باشید و در صورت نبودن پناهگاه باید در زمین باز چهار زانو چمباتمه زده و دست های خود را در بغل بگیرید . چنانچه به حال گروهی هستید ، پراکنده شده از یکدیگر فاصله بگیرید و هرگز روی تیغه ها و یا مناطق بلند نایستید ، همچنین در معرض جریان هوا قرار نگیرید . ضروری است همه وسایل فلزی مانند ساعت ، کلنگ ، کوله پشتی زین دار را از خود دور کنید و در پناه سنگی به فاصله ۳ تا ۵ متر روی زمین نشسته و عایقی ضخیم در زیر بدن خود قرار دهید . در هنگام احتمال بروز رعد و برق ، کوهنوردانی که در زیر چادر به سر می برند باید سرپناه دیگری غیر از چادرهایشان انتخاب کنند . لازم است در بین سنگ های خیس پناه نگیرید زیرا وجود آب در لابلای سنگ ها موجب هدایت برق به انسان می شود .

۱۷- با کمک سرپرست با تجربه اقدام به کوهنوردی کنید .

هر ساله بسیاری از افراد بی تجربه و مغرور در کوهستان گم می شوند یا آسیب می بینند و حتی از بین می روند . شاید بیشتر، به علت آنکه فاقد مربی و راهنمای با تجربه هستند . بدون سرپرست با تجربه از انجام سنگ نوردی و صعود از یخ و برف خودداری نمایید . برای آنکه کوهنورد ورزیده ای شوید باید آماده شنیدن و یادگیری تجربه های سرپرست با تجربه خود باشید . فراموش نکنید که هیچ مساله ای مهمتر از داشتن یک سرپرست باتجربه نیست .    

۱۸- در پیشگیری از بروز سرمازدگی پیش قدم شوید.

سرمازدگی یک سوختگی شدید است و ممکن است دمای بدن انسان تا ۳۵ درجه سانتی گراد زیر صفر برسد . همچنین درمان سرمازدگی همیشه موثر نیست . به طور کلی موثرترین و بهترین اقدام ، پیشگیری از بروز آن است . علت های بروز سرمازدگی می توانند خیس بودن پوشاک و جوراب ، کفش نازک و غیر عایق ، پوتین تنگ که باعث دشواری در گردش خون می شود و نیز ثابت ایستادن در یک محل باشد . بنابراین پوشاک خشک و عایق و تحرک می توانند تا اندازه زیادی از بروز سرمازدگی جلوگیری نمایند . پوتین های کوهنوردی نباید خیلی تنگ انتخاب شوند بلکه باید اجازه حرکت انگشتان در آن وجود داشته باشد . پوشاک باید گشاد و کاملا بدون منفذ و غیرقابل نفوذ از نظر رطوبت انتخاب شود . به هنگام بروز ناگهانی مه و طوفان ، به طور منظم و پیوسته ، دست و پا و انگشتان خود را حرکت دهید .

۱۹- مراقب بهمن باشید .   

همه ساله در فصل زمستان در اثر سقوط بهمن تعدادی از کوهنوردان جهان ، به همراه آن به قعر دره ها فرو میروند . متاسفانه عده زیادی از آنان ، جان خود را از دست میدهند . بهمن توده ای از برف است که در سطح شیب دار کوهستان ، از توده های دیگر برف جدا شده به طرف قسمت پایین کوه حرکت کرده و در مسیر خود ، سنگ های کوچک و بزرگ و درختان را به همراه می برد . این لغزیدن برف به طور طبیعی و یا بر اثر حرارت و پیش آمد ها اتفاق می افتد . سقوط بهمن معمولا به طور غافلگیر کننده و ناگهانی آغاز می شود پس ضروری است تدابیر ایمنی در مناطق بهمن خیز رعایت شود .          

– هرگز با رفتن به کوه به تنهایی ، خود را به خطر نیاندازید . همچنین خارج از مسیرهای نشانه گذاری شده حرکت نکنید .

– کوشش کنید که در مناطق بهمن گیر ، از دره های تنگ و در معرض خطر بهمن عبور نکنید و خود را به قسمت های مرتفع و خط الراس برسانید و یا از انتهای شیب و در زیر کنار رگه های سنگی عبور نمایید .

– پیش از حرکت با اداره اطلاعات هواشناسی منطقه خود تماس بگیرید و با مراجعه به نقشه مناطق سقوط احتمالی بهمن ، از محل وقوع آن آگاهی حاصل کنید .      

سکوت منطقه سقوط بهمن را حفظ کنید زیرا سر و صدا و ارتعاش به ریزش سطح بهمن کمک می کند .

– چنانچه بهمن به روی شما سقوط کرد در صورتی که شما به هوش هستید به توصیه های زیر عمل کنید : خونسردی خود را حفظ کنید ، اطمینان داشته باشید حفظ روحیه در چنین مواردی در سرنوشت شما موثر خواهد بود . ضروری است که فاصله پاها را از هم زیاد و بلند بردارید و همه افراد گروه ، پای خود را در جای پای اول بگذارید تا بریدگی در سطح برف ایجاد نشود . در هنگام گیر کردن در بهمن باید دست خود را از آرنج خم کرده و در جلوی سر بگیرید تا فضای بیشتری از برف را کنار زده و جای بیشتری برای تنفس در زیر بهمن داشته باشید . کوشش کنید موقعیت خود را توجیه نمایید . برای این کار بکوشید ابتدا بزاق یا آب دهان خود را جمع کرده ، سپس آن را به بیرون بیاندازید ، سمت جریان آن ، رو به پایین خواهد بود . به این ترتیب شما خواهید توانست برف ها را کنار زده و در سمتی که به هوای آزاد راه یابد ، آنها را گسترش دهید .

۲۰- از پاهای خود مواظبت کنید .

عضلات پا در کوهنوردی از پرکارترین و مهم ترین ماهیچه های بدن هستند و تلاش بیشتری نسبت به دیگر عضلات بدن انجام می دهند ، زیرا که تمامی فشار کوهپیمایی در همه مراحل آن ، بر روی عضلات پا استوار است ، از این رو ضروری است مراقبت و مواظبت بیشتری نسبت به آن نمایید . پوتین کوهنوردی نه تنها یک پاپوش ، بلکه یک ابزار مهم در کوهنوردی است . کفش کوه نامناسب تا کنون باعث بروز پیش آمدهای ناگوار و دشواری های فراوان شده و به طور قطع گاهی به قیمت جان فرد تمام می شود . تا هنگامی که پاهای شما به پوشیدن پوتین های نو عادت نکرده است از پوشیدن آنها در برنامه های طولانی خودداری نمایید . چنانچه هنگام پایین آمدن از سراشیبی ، پوتین پنجه پایتان را می زند ، بایستید و بند پوتین خود را محکم کنید .

کوه نوردی ، ورزشی سالم ونشاط آور

در کوهنوردی هوای پاک کوهستان  در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها موثر است . اثرات خوب کوه ، هدیه با ارزشی در درمان و تسکین بسیاری از دردهای آدمی است . داروی بسیاری از دردها در میان گیاهانی

است که کوهها در جای جای خود پرورش میدهند . کوه ، مامن چشمه های جوشانی است که با ذرات شفابخش خود به آدمی آنچه را که نیازمند است – آرامش-  می بخشند و پناهگاه مطمین و شادی آفرینی برای بیماران و مبتلایان به امراض عصبی و مفاصل و عضلات است . تحرک تمام اندام های بدن در هنگام کوهنوردی ، حیات بخش است و به سلول های بدن ، نشاط و جان میدهد .

عبور از ارتفاعات و صعود از صخره ها ، رسیدن به قله های مرتفع ، دیدن دیواره های سر به فلک کشیده و کوههای پر از برف و یخ ، موجب خونسردی و مهارت و همچنین ، نرمش و سرعت در انجام کارهای معمول زندگی می شود و از خمودگی و افسردگی و پیری زودرس جلوگیری می کند . به علاوه قدم زدن در میان گلها ، لاله ها ، سبزه های خوشبو ، مشاهده پرندگان و جانداران ظریف و زیبا و تماشای مناظر دیدنی و دست نخورده طبیعی ، باعث آرامش روح انسان می گردد . با طی مسافت و صعود آرام به کوه ، در اثر ترشح هورمون ها  و آنزیم ها ذوق و اشتیاق حرکت بیشتر شده ، به اصطلاح بدن گرم شده و حرکت آسان تر می شود . در ذیل به برخی فواید کوهنوردی به اختصار اشاره می شود :     

– افزایش شادابی و نشاط

– پیشگیری از بروز افسردگی

– خواب راحت و عمیق

– پیشگیری از بروز استرس و فشار روحی

– کاهش اضافه وزن

– تقویت دستگاه تنفس

– تنظیم فشار خون

– افزایش طول عمر

– کنترل بیماری دیابت

– درمان بیماری نقرس

– تقویت قلب

– بهبود عمل گوارش

– افزایش قدرت عضلانی

– کاهش چربی خون تا اندازه طبیعی

– پیشگیری از بروز پوکی استخوان

لذا با توجه به اینکه ورزش دوچرخه سواری کوهستان جدا از کوهنوردی نیست  بر آن شدیم تا با درج مطالب مرتبط با کوهنوردی ، در آموزش و اشاعه کوهنوردی و آشنایی هر چه بیشتر علاقه مندان کوه و اعضای گروه کوشا باشیم .

  • مدیر سایت
  • ۲۰ شهریور ۱۳۹۱
  • 382 بازدید

اشتراک گذاری :  |   |   |   |   |   | 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.