گردهمایی گروهی

بیاور مى‏که گاه کامرانى‏ست      ز مى‏ما را هواى سرگرانى‏ست
وا سر ده به آهنگ همایون      که گویى در سرم شور جوانى‏ست

برافروز آتشى در سینه از عشق      که لطفش به ز آب زندگانى‏ست