گزارش صعود به قله بُن مُرُک گراش با ارتفاع 2090 متر( بلندترین قله شهرستان گراش) هیات کوهنوردی گراش گروه کوهنوردی ایراهستان لارستان باشگاه کوهنوردی ردپا

صعود به قله بُن مُرُک گراش

دسترسی از طریق جاده ی سد تنگ آب (10.7 کیلومتر جاده خاکی)
منبع تامین آب آشامیدنی : آب انبارهای منطقه، اما بهتر است آب شهری به همراه داشته باشید.
وضعیت آنتن دهی : در قله مناسب اما در طول مسیر همراه با قطعی
تجهیزات: کفش کوهپیمایی ، یک جفت باتون ، کوله پشتی یک روزه، بادگیر ، کلاه و عینک آفتابی، پوشاک تابستانه،کیف کمک‌های اولیه،دستکش بیس، حداقل ۲ لیتر آب،تنقلات، صبحانه و نهار
مدت زمان لازم جهت صعود : 4 ساعت (7 کیلومتر پیمایش)
آثار باستانی : سد تنگ آب
پوشش گیاهی : درختان کنار ، بادام کوهی ، بنه ،انجیر ، کهکم ؛ بوته های گون ، آویشن ، اَنقوزه . دو گیاه با نام محلی دریمه(آرامبخش) و کُلِنجو(مناسب برای سردرد و میگرن) .
گونه های جانوری : انواع بزکوهی (کل، میش و قوچ) و انواع مارها و خزندگان، لاک پشت و انواع پرندگان شکاری و کبک، گنجشک، تیهو.
زبان بومی منطقه : اَچُمی
راهنمای محلی : آقای کامیاب
تاریخ صعود : 1402/11/06
شرایط جوی : ابری- آفتابی
مدت زمان کل پیمایش : 8/5 ساعت
کل مسافت طی شده : 14 کیلومتر
تعداد کل نفرات: 30 نفر
ساعت 14:40 ظهر روز پنجشنبه 5 بهمن ماه از میدان معلم با دو دستگاه خودروی سواری به سمت گراش حرکت کردیم . یک ساعت بعد در مجتمع باغ ملی سروستان توقف کوتاهی کردیم . در طول مسیر تا لار چند توقف دیگر در مجتمع های بِرساد و امام رضا داشتیم و ساعت 18:05 به لار رسیدیم و از طریق بزرگراه دکتر دادمان به گراش رسیدیم .دیداری با ریاست هیات گراش داشتیم و هماهنگی های صعود انجام شد. پس از خرید مایحتاج، به باغی که از قبل برای اسکان ما توسط گروه کوهنوردی ایراهستان لارستان هماهنگ شده بود رفتیم . شام را به صرف یک غذای محلی میهمان بودیم.
صبح روز بعد پس از صرف صبحانه ساعت 6:20 از باغ به سمت کوه بُن مُرُک حرکت کردیم و از طریق جاده ی سد تنگ آب که حدود 11 کیلومتر آن خاکی بود به ابتدای محل شروع پیمایش رسیدیم .هیات کوهنوردی گراش ابتدای مسیر منتظر ما بودند و به ما پیوستند. بعد از گرم کردن ساعت 6:50 از ارتفاع 1137 متری با یک گروه 30 نفره به راه افتادیم . از ابتدای مسیر با استفاده از دستگاه GPS ترک مسیر را ثبت کردیم . چیزی که بیش از همه توجه من را به خود جلب کرد اتاق هایی بود که در اطراف جهت اسکان بازدید کنندگان سد تنگ آب و یا شب مانی کوهنوردان ساخته شده بود . بعد از عبور از مسیر تنگ آب به سد آن که در دوره ی ساسانیان ساخته و سپس در دوره ی صفویه با اضافه کردن 3 پشت بند مرمت شده بود رسیدیم . با عبور از پلکان کنار این سد به محلی که چندین پناهگاه در کنار درختان کُنار ساخته شده بود ، رسیدیم . در این محل معارفه ای گذاشته شد و کل گروه بیشتر با هم آشنا شدند. بعد از آن (ساعت 7:10) صعود را در پیش گرفتیم . در طول مسیر نیز چندین پناهگاه دیگر و آب انبار تا خود محل قله به کوشش مردم محلی و خیرین ساخته شده بود که بعضی از آن ها به گفته ی همراهان مان بیش از 100 سال قدمت داشتند . استراحت های ما طوری تنظیم شده بود که همگی در کنار این آب انبار ها و پناهگاه ها بودند . درون پناهگاه هم وسایلی برای رفاه بیشتر کوهنوردان گذاشته شده بود .نام برخی از این پناهگاه و آب انبار ها به ترتیب هِرمی ،پناهگاه قاسمی، پناهگاه بن مرک و آب انبار فاطمه ی طالب (با قدمت بیش از صد سال) ، آب انبار زمان خانم و برکه ی شکسته بود . در کنار آب انبار برکه ی شکسته (ارتفاع 1542 متری) خمره ای (به گویش محلی خُمه) را درون خاک با هدف جمع آوری آب باران قرار داده بودند . شیب مسیر متوسط و قسمتی از آن ریزالی بود به دلیل ابری بودن هوا و شرایط منطقه هوا نسبتا گرم بود . در ارتفاع حدود 1600 متری نسیم خنکی وزید که جان دوباره ای به همنوردان داد . ساعت 9 صبح بعد از چند استراحت به آب انباری که وقف زمان خانم اقتداری شده بود رسیدیم و استراحتی کردیم و مجدد به راه افتادیم . برای دسترسی به قله باید بخشی از کوه را دور می زدیم .مسیری تراورسی که در نهایت به خط الراس منتهی می‌شد. با عبور از خط الراس که در بعضی نقاط آن باد شدیدی می وزید ساعت 10:10 به آخرین پناهگاه به نام بن مرک و آب انبار در ارتفاع 1983 متری رسیدیم و پس از استراحتی کوتاه به سمت قله که در فاصله ی کمی از ما قرار داشت حرکت کردیم . در ساعت 10:50 به فله بن مرک با ارتفاع 2090متر رسیدیم.

بعد از خواندن سرود ملی و گرفتن عکس های دسته جمعی و انفرادی به پناهگاه بن مرک برگشتیم . دوستان با نان محلی پا تابه که مهیاوه داشت و جوجه لاری از ما پذیرایی کردند . ساعت 12:20 دقیقه مسیر فرود را از همان مسیر قبلی در پیش گرفتیم .بعد از چند استراحت کوتاه در طول مسیر ساعت 15:40 دقیقه به محلی که خودروها را پارک کرده بودیم رسیدیم . بعد از انجام حرکات کششی برای سرد کردن با تصمیم سرپرست برنامه برای تعویض لباس به همان باغ برگشتیم و ساعت 16:55 بعد از تشکر از میزبانان مان به سمت شیراز به راه افتادیم . برای صرف شام ساعت 7 تا 8 در رستورانی توقف کردیم و در نهایت با خاطره ای به یاد ماندنی از این سفر 1/5 روزه ساعت 23:15 به میدان معلم رسیدیم .
با سپاس از گروه کوهنوردی ایراهستان لارستان و جناب آقای یادگاری سرپرست تیم ، هیات کوهنوردی گراش به سرپرستی جناب آقای حسینی که ما را در این برنامه یاری رساندند و همراهی نمودند.

✍گزارش از: فاطمه حجتی