طبق روال برنامه ها در ایستگاه همیشگی ردپا دور هم جمع شدیم و ساعت ٠٥:٤٥ از میدان معلم به سمت نیریز
حرکت کردیم. از پلیس راه، آموزشهای تئوری نظیر تعاریف پایه کوه و سازمان دهی گروه کوهنوردی توسط سرپرست محترم گروه آغاز شد و با بیان تجهیزات کوهنوردی اعم از انفرادی و گروهی پایان یافت. همچنین ایشان به تقسیم وظایف اعضا در برنامه پرداختند. چون مسیر طولانی بود صبحانه را در اتوبوس خوردیم. ساعت ٠٧:٠٠ به امامزاده اسماعیل رسیدیم. ساعت ٠٩:٣٠ به قبل از ورودی نیریز سمت راست جاده رسیدیم که با استقبال گرم گروه کوهنوردی تارم نیریز روبه رو شدیم. در ابتدا آقای میرقیاسی
سرپرست گروه تارم و نیز راهنمای این برنامه بودند به توضیحات کلی در مورد منطقه پیمایش، انواع مسیر و جاذبه های منطقه پرداختند که به شرح زیر است:
کوه های نی ریز، امتداد کوه های زاگرس است که از ارسنجان، بوانات، نی ریز و تا رودشور پیش میرود. در قسمت شمال غرب، کوه های قبله وجود دارد که بیشترین ارتفاعات را شامل میشوند که در دامنه انجیر، در شیب تندتر بادام و در ارتفاعات تاکستان موجود است که بیشترین درآمد مردم قدیم از اینها بوده است. بلندترین ارتفاعات، کوه دُرقلات با ارتفاع ٢٥٠٠ متر است که شامل ٤ مسیر به نامهای بی صابون، دُبون، رودبال و چهارمین مسیر در امتداد دره پلنگان است و به آبشار بِشِر و نیز مسیری است که به دُرقلات میرسد. این مسیر پوشیده از تاکستان است و همچنین دارای جنگل استپی در دامنه کوه میباشد که در ماه اردیبهشت بسیار دیدنی است. از جاذبه های دیگر منطقه ، آبشار تارم با ارتفاع ١٧٥ متر است که آقای میرقیاسی به همراه ٥ تن از گروه داراب برای اولین بار در تابستان گذشته طی ٥ ساعت فرود آمدند. که این فرود با ٤ کارگاه معلق صورت گرفت. همچنین پله های چوبی سه کَش که قدمتشان به ٢٥٠ سال میرسد که طی ١١ سال اخیر به وسیله نبشی و فولاد ترمیم شده است.
ساعت ١٠:٠٠ در یک صف منظم پیمایش را شروع کردیم. در طول مسیر شکوفههای زیبای نوشکفته بادام جلب توجه میکرد.آب انبار و اتاقک های روستایی هم به چشم میخورد. در ساعت ١٠:٥٥ به یک مسیر صخره ای رسیدیم و بنا به صلاح دید سرپرست به دو گروه تقسیم شدیم. گروه اول از سمت چپ به طرف آبشار رفتند و بقیه از سمت راست به طرف چشمه اربویه رفتند. ساعت ١١:٢٠ به مسیر سه کَش رسیدیم. از پلههای چوبی ترمیم شده با دستگیرهای فلزی تعبیه شده با احتیاط عبور کردیم. بلافاصله توقف کوتاهی داشتیم. ساعت ١٢:٠٠ به دو راهی رسیدیم. سمت چپ به منطقه بالاتارم می رسد و اگر مسیر سمت راست را ادامه دهیم اولین چششمه اربویه است. که ارب نوعی گیاه است. با ادامه دادن این مسیر به مسیر آزُرقون یا آقابزرگون خواهیم رسید. حدود ٤٠ سال پیش عده ای بهایی که وضع مالی خیلی خوبی داشتند در این منطقه زندگی میکردند و یک منطقه بادامستان و تاکستان چز دارایی آنها بوده است که یک سری از خانهایشان در این منطقه ملک داشتند. پس به همین خاطر این منطقه را آقابزرگان نامیدند که در گویش محلی به آذُرقون تبدیل شد. بعد از این منطقه به منطقه یاقوت میرسیم که چشمه یاقوت در آنجا واقع شده است. این منطقه به منطقه اربویه شبیه است. در بالای چشمه یک غار منحصربه فردی از لحاظ دهانه به نام دره دره اِشکَف وجود دارد. که در گویش محلی اِشکَف به معنای شکاف میباشد. پس منظور شکافی که به دره مشرف است. کل منطقه یاقوتی انجیرستان است. فاصله بین دو چشمه حدود ٢ ساعت پیمایش است. در منطقه بالادستمان ٢ منطقه مشهور به نامهای برف دان و علی سردار است که بلندترین ارتفاع دَرقلات، همان برف دان میباشد. مردم قدیم در فصل زمستان برفها را در دهانه غارها یا گودالهایی چال میکردند. در فصل تابستان با الاغ، اسب و قاطر برف ها را تراشیده و استفاده میکردند. در بعضی مناطق کارخانه های شیره انگور البته به شیوه سنتی وجود دارد.
سرانجام ساعت ١٢:٣٠ به چشمه اربویه رسیدیم. موقعیت دقیق این چشمه N: 29° 08ʹ 15.3ʺ، E: 54° 16ʹ 24.4ʺ
است. پس از استراحت مختصری راهی برگشت شدیم. ساعت ١٥:٠٠ به پای اتوبوس رسیدیم و بلافاصله حرکت کردیم. ساعت ١٥:٣٠ به منطقه سرآسیاب رسیدیم و پس از گرفتن عکس یادگاری با گروه بااخلاق و مهمان نواز تارم راهی برگشت شدیم. ساعت ١٦:٣٠ به تنگ مرغک رسیدیم. پس از صرف ناهار در ساعت ١٧:٣٠ سوار اتوبوس شدیم. در مسیر برگشت سرپرست به آموزش و مرور عملی گره ها پرداختند. در پایان ١٦ نفر ار اعضا شرکت کننده در صحت و سلامت کامل در ساعت ٢١:٠٠ به فلکه معلم رسیدند.
گزارش :مژده جیهانی