خانه دوست کجاست؟
در فلق بود که پرسید سوار
نرسیده به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است
گزارش برنامه صعود به قله گاوبست
منطقه: استان فارس- شهرستان لامرد
مدت اجرای برنامه: ۲ روزه
تاریخ: ۹ و ۱۰ فروردین ماه ۱۴۰۳
ارتفاع قله از سطح دریا:۲۱۵۷ متر
سطح برنامه: سنگین
مسافت کل پیمایش شده از مسیر لاور میستان ۲۸ کیلومتر
وسیله نقلیه: خودرو شخصی
تعداد همنوردان ۵ نفر
میزان آنتن دهی: خوب
آب و هوا: آفتابی با نسیم خنک
شرح منطقه:
این کوه در مرز بین فارس و هرمزگان قرار دارد .
دو مسیر برای صعود به این قله وجود دارد. یکی از روستای عماده از شهرستان لارستان و دیگری از روستای لاور میستان استان هرمزگان .
همچنین این کوه در شمال شهر بستک در استان هرمزگان قرار دارد. واژه (گاه) یا (گاو^) در گویش لارستانی(زبان اچُمی)، همانند زبان پهلوی به معنی شمال است. این کوه از تنگ بستک و قله نمک شروع می شود و در امتداد روستای کوهیج و میستان مشرف بر روستای عمادده خاتمه می یابد.
پوشش جانوری این کوه شامل: آهو، بزکوهی، قوچ و میش، روباه، کفتار، شغال، جوجه تیغی، خرگوش و لاکپشت است. پرندگانی مانند: تیهو، کمر کولی، کبک، شاهین، فاخته، و بلبل نیز در این منطقه مشاهده شده است. طبق گفته ها در قدیم جانورانی مانند گرگ و پلنگ و خرس نیز مشاهده شده اما در حال حاضر اثری از این حیوانات نیست.
گیاهان منطقه شامل: درختان بنه، بادام کوهی، اذلک(میوه ای شبیه گیلاس اما ریز و شیرین دارد) انجیر کوهی، نادر(مورد)، انغوزه، آویشن، پونه، اسطوخودوس، کُنار، خاکشیر، مرو و .. می شود.
صعود به این قله به دلیل مسافت پیمایش زیاد حتما با استفاده از راهنمای محلی و دستگاه جی پی اس صورت می گیرد.
شرح برنامه:
در بامداد ۹ امین روز از بهار سال ۱۴۰۳ به اتفاق ۵ نفر از همنوردان باشگاه ردپا در ساعت ۶.۱۵ دقیقه شیراز را به مقصد بستک ترک کردیم.
مسیر حرکت از جاده سروستان بود بعد از گذشت از دریاچه پرآب مهارلو، در مجتمع رفاهی باغ ملی برای صرف صبحانه توقف کردیم و ۴۰ دقیقه بعد مجدد به راه افتادیم. بعد از سروستان و گذر از جهرم در ساعت ۱۱.۱۵ دقیقه بود که به شهرستان لار رسیدیم. از شهر کمی بازدید کردیم و سوغاتی حلوای مسقطی خریدیم و در ساعت ۱۲ راه خود را به سمت بستک ادامه دادیم.
در مسیر آب انبارهای متعددی وجود داشت که به زیبایی جاده و مناطق می افزود. با وارد شدن به استان هرمزگان در ساعت ۱۳.۱۵ دقیقه به شهر بستک رسیدیم.
در آنجا برای صرف نهار به رستوران خالو یوسف رفتیم و در پارکی در همان نزدیکی نهار صرف شد. غذاهای محلی منطقه شامل غذاهای دریایی، کباب، بریانی و کوفته بستکی بود.
ساعت ۱۵.۳۰ بود که به گروهی ۵ نفره از کوهنوردان شهر بستک که راهنمایی مسیر را نیز به عهده داشتند پیوستیم و در جاده ای که به سمت روستای کوهیج می رفت حرکت کردیم. سپس در منطقه ای که لاور میستان گفته می شد توقف کردیم.
در آنجا در کنار ساختمانی که ایستگاه پمپاژ آب بود ماشین ها را پارک کرده، وسایل را برداشته و سوار وانت مزدایی که در آنجا منتظرمان بود شدیم و به سمت ابتدای پیمایش به راه افتادیم.
بعد از مدتی وارد جاده خاکی شدیم و حدود ۳ کیلومتر در این جاده پیش رفتیم تا به انتهای مسیر که مجتمع کارگاهی و سدی در حال احداث بود رسیدیم.
صعود به این قله به خاطر مسافت زیاد معمولا ۲ روزه اجرا می شود. در این برنامه قرار بر این بود که روز اول قسمتی از مسیر را پیمایش کنیم و شب در مجاورت آب انبار کمپ بزنیم و فردای آن روز قله را صعود کنیم.
به همین دلیل بعد از انجام حرکات کششی و گرم کردن در ساعت ۱۷ با کوله های سنگین پیمایش خود را از ارتفاع ۵۱۵ متری از سطح دریا شروع کردیم.
سرقدمی گروه را جناب آقای محمد علی نیا از کوهنوردان شهر بستک به عهده داشتند. از کنار سد به سمت کوه بالا رفتیم که مسیر پاکوب مشخصی داشت. شیب زیاد بود و سنگ های درشت در مسیر وجود داشت. بعد از مدتی پیمایش شیب کمتر شد و مانند پیاده روی شده بود و با نسیم خنکی که می وزید پیمایش را راحت تر کرده بود.
ساعت ۱۸.۱۰ دقیقه به محلی برای استراحت رسیدیم. در آنجا خمره ای در دل زمین وجود داشت که آب باران در آن جمع شده بود. بعد از کمی استراحت به راه افتادیم و ساعت ۱۹ مجدد به محلی رسیدیم که خمره ای دیگر در آن منطقه وجود داشت.
به گفته راهنما در این مناطق لاک پشت نیز وجود دارد.
در طول مسیر قرار براین بود که به ۳ آب انبار به عنوان ایستگاه برسیم. مسیری که پیمایش کرده بودیم، آب انبار اول را دور زده بودیم به همین دلیل در ساعت ۲۰ بود که به دومین آب انبار رسیدیم.
نمای زیبای آب انبار بنایی سیمانی بود که درونش آب جمع شده بود و به وسیله پله های سنگی راهی به پایین داشت. سقف آب انبار با صنایع دستی منطقه تزئین شده بود و خفاش هایی در سقف آن حضور داشتند.
بعد از گرفتن عکس به سمت سومین آب انبار و محل کمپ حرکت کردیم. سکوت زیبایی در منطقه حاکم بود که با ادغام صدای حشرات و باد، سمفونی طبیعت در حال نواختن بود و صدای قدمها و باتون ها بود که در زیر آسمان پرستاره و درخشش ماه به این سمفونی اضافه شده بود. به خاطر کوله های سنگین خسته شده بودیم و هر از گاهی استراحت های طولانی مدت می کردیم.
در نهایت در ساعت ۲۲ بود که به آب انبار سوم رسیدیم. این آب انبار برخلاف آب انبار قبلی خالی از آب بود به همین خاطر برخی همنوردان به پایین رفته و در داخل آن شام را صرف کرده و استراحت کردند. ارتفاع این محل از سطح دریا، ۱۵۵۰ متر بود.
چادرها را در کنار آب انبار برپا کردیم و بعد از چیدن کوله صعود و صرف شام در هوای سرد خوابیدیم.
روز دوم:
طبق برنامه ریزی انجام شده در ساعت ۳ بامداد همگی از خواب بیدار شدیم چادرها را به خاطر وجود باد درجای خود محکم کرده، وسایل اضافه را در چادر گذاشتیم و با کوله ای سبک در ساعت ۳.۵۰ دقیقه پیمایش خود را آغاز کردیم.
صدای پرندگان زیبایی کل منطقه را در بر گرفته بود. بعد از پیمایش شیب ملایم در ساعت ۵.۵۰ دقیقه به جان پناهی رسیدیم و صبحانه را در کنار آن صرف کردیم و بعد از نیم ساعت به راه خود ادامه دادیم.
در طول مسیر درختان کهنسال زیبای بنه، بادام کوهی، گیاهان انغوزه، درمنه، افدرا، ازلک به وفور دیده می شد. آنتن دهی منطقه نیز بسیار خوب بود.
در نهایت در ساعت ۸ همنوردان باشگاه کوهنوردی ردپا به همراه همنوردان شهر بستک، موفق به صعود قله ۲۱۵۷ متری گاوبست شدند.مسافت پیمایش شده تا قله ۱۴ کیلومتر ثبت شد.
ابتدا سنگ چین قله را درست کردیم و پس از خواندن سرود ملی و تبریک تولد یکی از همنوردان و گرفتن عکس یادگاری، در ساعت ۸.۴۰ دقیقه فرود را در پیش گرفتیم.
در راه برگشت به محلی رسیدیم که برکه پرآبی به نام بریس وجود داشت. به گفته راهنمایان گروه، این برکه دست ساز بود. در نزدیکی برکه نقاشی تاریخی با قدمت ۵ هزار سال بر روی سنگی ثبت شده بود و درختان کهنسالی در آن منطقه وجود داشت. به آن منطقه برستو نیز می گفتند.
بعد از استراحت و گرفتن عکس، به راه افتادیم و ساعت ۱۱.۴۰ دقیقه بود که به آب انبار و چادرها رسیدیم.
نهار را صرف کرده سپس چادرها را جمع کردیم و مجدد با کوله های سنگین در ساعت ۱۲.۵۵ مسیر برگشت را در پیش گرفتیم.
هوا گرم بود و باد خنکی که هر از گاهی می وزید، پیمایش را کمی راحت تر می کرد.
۴۵ دقیقه بعد به آب انبار دوم رسیدیم و کمی استراحت کردیم. با گذر از دو خمره ای که روز قبل از کنار آن عبور کردیم، در ساعت ۱۶.۳۰ دقیقه با پیمایشی طولانی، بالاخره به انتهای مسیر و سد رسیدیم.
کل مسافت پیمایش شده ۲۸ کیلومتر ثبت شده بود.
ابتدا کمی حرکات کششی انجام داده و سرد کردیم سپس با هماهنگی که انجام شده بود سوار بر وانت مزدا شدیم و به راه افتادیم.
ساعت ۱۷ بود که به ایستگاه پمپاژ آب و محل پارک خودروها رسیدیم.
در ساختمان پمپاژ آب به حمام رفته و بعد از کمی استراحت و خداحافظی از گروه عالی و مهمان نواز بستک به سمت شیراز رهسپار شدیم.
مسیر برگشت را از طرف خنج، قیروکارزین و فیروزآباد در پیش گرفتیم. در ساعت ۲۱ بود که برای شام در شهر خنج یک ساعت توقف کردیم و مجدد به راه افتادیم.
در نهایت در ساعت ۲ نیم شب به شیراز رسیدیم و سفر و صعود طولانی و خاطره انگیز ما با سلامتی و خوشی به پایان خود رسید.
با تشکر و سپاس فراوان از زحمات کوهنوردان شهر بستک، جناب آقایان عابدینی، فرهاد، محمد و ناصر علی نیا، لارستانی، همچنین سرپرستان باشگاه کوهنوردی ردپا که ما را در این برنامه همراهی کردند.
✍ گزارش از : زهرا هاشمی نسب