پله های بیمارستان امیر را که یکی یکی بالا می رفتیم آموختم که صعود همیشه از لبه های باریک و سنگی کوهستان نیست گاهی می شود با طی کردن چند پله به خیلی چیزها رسید . به خیلی چیزها رسید که حتی در بالاترین قله ها و بهترین صعودها نیز نمی توان به دست آورد…

به بهانه هفته حمایت از بیماران سرطانی بر خود لازم دانستیم با لبخندی و نگاهی پر امید به دیدار بیماران بیمارستان امیر برویم. کودکانی که در پس پرده اشک با دلی پر امید منتظر قدمهای من و تو و ما هستند. راهروههای ساکت و ذکر یا رب وقت اذان …حال دیگری به انسان می بخشد . اتاقها ساکت و بی هیچ خبری از شوق و بازی های کودکانه.به بهانه هفته حمایت از بیماران سرطانی با همکاری بنیاد امید و با تعدادی از همنوردان ردپا روز دوشنبه دهم بهمن ماه  مهمان قلبهای بزرگ این کودکان بودیم تا با یاری خداوند رسالت خود را بهتر و کاملتر انجام دهیم.باشد با حمایت جامعه ورزشی غم کوچکی از دل این عزیزان برداریم.


اشتراک گذاری :  |   |   |   |   |   | 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.