جهت مشاهده تصاویر روی عکس کلیک یا به قسمت گالری مراجعه کنید
گزارش غار نوردی غار بلع زار گروه کوهنوردی ردپا در تاریخ ۶/۳/۱۳۹۰
موقعیت غار : غار بلع زار ( واقع در استان فارس در بخش ارژن )
نشانی دقیق غار : استان فارس – شهرستان شیراز-بخش ارژن – دهستان هفت برم کد یان – ۲ کیلومتری شمال روستای بلع زار .
طول غار : ۱۵۰۰ متر – عمق غار : ۲۰ متر – تعداد دهانه : ۲ دهانه
سن زمین شناسی غار : تعلق به دوران میوسن زیرین و قدمت غار برطبق سنگ های رسوبی غار به ۲۰ میلیون سال قبل می رسد.
پیمایش غار توسط گروه : ۴ ساعت(به انضمام پیمایش چند راه فرعی )
تجهیزات همراه گروه : چراغ پیشانی(هدلایت) – کلاه ایمنی – لباس مخصوص غارنوردی – نقشه غار –
بی سیم – دوربین .
شهرت نام روستا بلع زار : نام این غار از روستای بلع زار گرفته شده است.بلع زار در گویش محلی به معنای نوعی گیاه به نام (ریشه مک-شیرین بیان)می باشد که در منطقه بسیار یافت می شود نام گذاری شده است.
به امید پروردگار در ساعت ۷ صبح روز جمعه به تاریخ ۶ خرداد ۱۳۹۰ به قصد غارنوردی غار بلع زار با تعداد اعضای ۲۲ نفر از شیراز خارج شدیم و در ساعت۳۰/۷ صبح وارد مسیر منتهی به هفت برم شدیم و در حدود ۱۵ کیلومترراه جاده ای به سمت دریاچه هفت برم و بعد از از محل دریاچه تا خود روستای بلع زار بود و در ساعت ۸ صبح در محل دریاچه هفت برم بودیم و دریاچه در زیر نور صبحگاهی زیباتر نمود پیدا کرده بود و به شکل هندسی بیضی بسیار نزدیک بود و دارای اب زلالی بود.
بعد از گذشتن حدود ۲ کیلومتر از دریاچه وارد سمت راست جاده شدیم و بعد از حدود ۱۰ دقیقه برای رسیدن به روستای بلع زار وارد فرعی سمت چپ مسیر شدیم و در ساعت ۳۰/۸ در محل روستا توقف کردیم و بعد از برداشتن تجهیزات مخصوص غار نوردی رهسپار غار شدیم .
غاردر قسمت غربی روستا در فاصله ای در حدود ۲ کیلومتری واقع شده بود ابتدا قبل از ورود به غار به تمرین حرکات پا مرغی و سینه خیزپرداختیم و سرپرست گروه آقای محسن سالاری در خصوص مسیر یابی در غارنقشه ای تهیه کردند بودند و از روی نقشه نقاطی که در غار با آنها برخورد خواهیم داشت رو برایمان توصیف و تشریح کردند و در خصوص نام محل و مختصات و دیگر ویژگی های غار و منطقه توضیحاتی برای اعضا گفتند و بعد از توضیحات ایشون وارد منطقه ای شدیم که در ابتدا راه به صورت سرازیری با شیب تندی بود و در سمت راست مسیر دره کوچکی دیده می شد که نهری بسیار کم آبی در ان جاری بود و در سمت چپ راه مسیر بسیار تندی دیده میشد تعداد بسیار زیادی از درختان کوهی دیده می شدند و بعد از حدود ۲۰ دقیقه راهپیمایی نوبت به فرود به سمت غار شدیم و از سرازیری بسیار لیزی که ریزش بسیاری داشت به سمت پایین دره رفتیم در کنار غار نی زاربسیار کوچکی دیده می شد و اب بسیار کمی در نی زار جاری بود و بعد از یک پیچ کوچک به دهانه غار رسیدیم و ۱۰ دقیقه توقف بودیم و پس از توضیحات دوباره اقای محسن سالاری وارد غار شدیم ابتدا خود ایشون و بعد از ایشون اعضا یکی یکی وارد مسیر غارنوردی شدند و پا قدم آخر اقای مجتبی محیط بودند.و ایشون نفر اخر وارد غار شدند.
دهانه غار بسیار باریک و کوتاه بود سبب شد اعضا برای ورود به غار از همان دقایق ابتدایی به صورت سینه خیز وارد شوند و بخصوص سینه خیز درون ی نهر کوچکی که اب سردی درونش جاری بود و زمانی که به حالت سینه خیز بودیم به طرف شمال غار حرکت کردیم و بعد از حدود ربع ساعت تمامی اعضا به راهروی کوچکی رسیدند و بعداز گذر راهرو کوچک به قسمت عریضی که به تالار بزرگی شبیه بود وارد شدیم و مسیر بزرگتر شد و نهر بزرگتری درون تالار اصلی غار در جریان بود و از آهنگ بسیار دلنواز اب روان در کل غار ارامش عجیبی به چشم می خورد و البته غار دارای زمین شناسی بسیار غنی و دارای سنگ های بسیار جالب توجه بخصوص جویس بود که این سنگ برق خاصی در تاریکی غار داشت و با نور انداختن بر روی سنگ یک رنگین کمان کوچکی دیده میشد و در تالار اصلی غار در دیواره ها و سقف غار سنگ جویس دیده به وفور دیده میشد می شد و نمای غار رو صد برابر زیباتر کرده بود و در کل غار این سنگ زیبا وجود داشت و در هر قسمت زیبایی خاصی به اطرافش داده بود .
مسیر حرکت در غار بسیار ریزشی و کاملا گل الود بود و بوی رطوبت تا لحظه برگشت از غار به مشام می رسد و این غار به خاطر نفوذ اب و فراسایش توسط ان دارای راهرو های بسیار در سقف شده بود و به صورت لایه لایه دیده می شد و گاها طبقات بسیار روی هم دیده میشد و که در بعضی نقاط غار سقف به شدت به خاطر فرسایش شدید آب تغییر شکل اساسی دیده بود و شکل های خاصی رو به وجود آورده بود و در همون مسیر ابتدایی در سقف یک عقابی دیده می شد که با نوک تیز رو به زمین در حرکت بود و این تشبیه بسیار مناسبی برای این شکل خاص بود و بسیار زیبا و جالب بود در غار قندیل زیاد دیده نمی شد مگر چند مورد آن هم به صورت کوتاه و کوچک .در مسیر حرکت شیب خاصی دیده نمی شد مگز گذشتن بعضی از تخت سنگ های بزرگ بیشتر نهر اب دیده میشد که در بعضی نقاط بسیار پرآب و در بعضی دیگر کم آب بود .دیواره غار بسیار در مسیر های ابتدایی بسیار شکننده طوری که با ضربه بسیار کوچکی دچار ریزش می شد دیواره در غار گاهی از سنگ های بسیار سخت بودند و ددر بیشتر موارد کانی ژیپس به صورت بلوری بر دیواره های غار نمایان بود که درخشش خاصی نشان می داد. درکنار های دیواره که بسیار پر رطوبت بودند ماسه نیز شکل گرفته بود .
گروه بعد از عبور از همین زیبایی برای اینکه بهتر بشه زیبایی هایی غار رو مشاهده کنند از راههای فرعی بسیاری عبور کرد و از مسیر های متفاوتی این زیبایی های خدادادی رو مشاهده کرد.
در ساع ۱۱ ظهر به محیط بسیار عریضی رسیدم که شبیه به یک تخت سنگ بزرگی بود که در میانه غار به وجود آمده بود که شیب ملایمی داشت و در کناره تخت سنگ آب در جریان بود و از سمت چپ تخت سنگ وارد ادامه مسیر شدیم و بعد از حدود ۱۵ دیقه مسیر باریکتر شد طوری که باید با حرکت پامرغی از بعضی نقاط عبور میکردیم و در این حین زمن هم بشدت گل الود بود طوری که گام ها به شدت در آن فرو میرفت و بعداز گذشتن از مسیر سخت گل الود وارد فضایی که بزرگتر بود شدیم که تخت سنگ های بیساری دیده میشد و نکته قابل توجه این تخت سنگ ها قارچ های بسیار زیبایی بود به رنگ سفید که روی انها رشد کرده و البته بسیار سمی بودند و شیره سبز و نارنجی پررنگی در اطرف قارچ ها دیده می شد که گروه برای بهتر پی بردن به اینکه این ماده چیست از آن ماده توسط یک پلاستیک نمونه برداری کرد تا ازامایش شود تا مواد تشکیل دهنده ان مشخص شود بعد از نمونه برداری به مسیر ادامه دادیم و به فضای باریکی رسیدیم که باید در ابتدا پا مرغی بعدا به صورت کتابی حرکت میکردیم ولی در اخر به فضایی رسیدیم که نسیم تقریبا سردی در حال وزش بود و صدای ابشار به روشنی شنیده می شد و با ادامه حرکت صدای ابشار بلندتر میشد و برای رسیدن به مسیر اصی وارد ی قسمت صخره ای با شیب تقریبا زیادی شدیم بعد از گذشتن حدود ۱۵ دقیقه به حوضچه کوچکی رسیدیم که ابشار کوچک نامیده شده بود و اب تقریبا سبز و گل الودی درونش جریان شد ولی واقعا شبیه ی حوضچه تزیینی در یک مکان تفریحی زیبا به نظر می رسید و بعد از حوضچه یا همان آبشار کوچک ی مسیر بسیار باریک رسیدیم که شبیه به ی کانال بود و دارای سنگ های لغزنده بسیاری بود که پا گذاشتن بدون احتیاط مطمنا اسیب های جدی زیادی می توانست وارد بشه گروه خرجی کانال یا همان دالان طوری بود که تا سطح بعدی ارتفاع بسیار زیادی داشت که پریدن میتوانست به شکستگی عمده ای منجر شود و هیچ سنگی وجود نداشت که با اتکا به آن به مسیر ادامه بدهیم فقط با پیدا کردن دستگیر ه هایی میشد با احتیاط البته با دشواری تمام به سلامت به سطح بعدی که حدودا ۲ متری پایین تر بود رسید و در آخر با کمک و نظارت سرپرست گروه آقای محسن سالاری و خانم منفرد (سپرست خانم ها) تمامی اعضا این مرحله دشوار رو پشت سر گذاشتند مطمنا تجربه این گذر بسیار دشوار تا زمان بعدی که بخواهیم دوباره به غار برگردیم در ذهن همه ما باقی خواهد ماند ولی همگی گروه با موفقیت از کانال عبور کردند .بعد از عبور کانال حدودا یک متر بالاتر بازم به فضای بسته دیگری رسید یم که باید سینه خیز رد می شدیم و بعد از گذر به یک راهرو پیچ در پیچ رسیدیم که دقیقا می شود فکر کرد در فصل زمستان این راهرو تا سقف پر از اب باران و برف می شود بعد از عبور از دالان به ژ سطح سوم رسیدیم که پر از قلوه سنگ های بزرگ و قهوه ای سفید بود و باید در حدود ۲۰ متر سینه خیز می رفتم مسیر به این ترتیب بود ده متر اول مستقیم بود و ده متر دوم بعد از یک پیچ تقریبا ملایم شروع میشد و ده متر دوم دارای دو راه فرعی بود و یکی در سمت چپ و دیگری بعد از عبور از یک پاگرد به سمت راست متمایل میشد که ما به مسیر دوم یعنی مت راست رفتیم و در این زمان با شمارش مجدد گروه و اعلام سلامتی همه انها به مسیر ادامه دادیم بعد دوباره به یک راهرو پیچ در پیچ که در حدود ۴۰ متر بود وارد شدیم که تمامی راهرو پر از گودال های تقریبا عمیق پر از اب بود که پاهایمان تا نیمه درآب و گل و لای فرو میرفت و مسیر تاریکی بود که به کمک چراغ پیشانی روشن میشد و بعد از گذر از راهرو اخر همان راهرو سوم نور افتاب تا حدی به داخل غار نفوذ میکرد و پرتو های طلایی و کم رنگ آفتاب وجب شادی در اعضای گروه شد و راهرو اخر کاملا از کانال خارج شدیم و به یک سمت پر از صخره های بزرگ رسیدیم که تقریبا باریک بود و در محل اخر که محل اصلی در واقع دهانه دوم غار بود بعد از یک شیب تند از غار خارج شدیم و همه دوستان در پرتو طلایی آفتاب موفقیت غارنوردی رو با لبخند نشان دادند و ساعت ۲ ظهر با موفقیت غار نوردی رو تمام کردیم.و بعد از خارج شدن از غار تا روستا حدودا دو کیلومتر ابتدا کوهپیمایی داشتیم و در مسیر برگشت در قسمت راست کوه در محل با ماری کرمی رنگ که به شدت می خزید مواجه شدند که با دیدن گروه به میانه خار های کوه از نظر ها پنهان شد و بعد در مسیر جاده اصلی روستا که یک راه خاکی بود تا رسیدن به محل اولیه ای که از ان رهسپار غار شدیم پیاده روی کردیم و در مسیر برگشت هوا به شدت گرم بود و افتاب سوزانی در روستا پهن بود و در مسیر برگشت مناظر تلاش روستاییان در باغ ها و تاکستانی که از کنارش گذشتیم کاملا مشهود بود و زمین های کشاورزی که تازه شخم زده شده بود و دپای تراکتوری که به تازگی خاک رو جابه جا کرده کاملا مشخص بود و زمانی که رسیدیم به محل اولیه ساعت ۴ عصر بود و بعد از توقفی کوتاه برای دیدن مناظر اطراف در ساعت ۳۰/۵به طرف شیراز برگشتیم و تجربه غارنوردی این روز به قدری عالی بود که تا همیشه یادش باقی خواهد ماند و در آخر اینکه خدا بزرگتر از آنی هست که وصف می شود و این مطلب رو در غار همگی گروه به وضوح پی بردند.
نکته ای باید ذکر بشه اینه که طبق علامت هایی که در غار دیده شد ۶ دسته بودند علامت های سبز رنگ به صورت دایره هاشورخورده و علامت های قرمز رنگ به صورت نقطه های بسیار کوچک و نقطه های سیاهرنگ که گاهی با شماره و شکل خاصی همراه بودند و سنگ چین های هرمی شکل و یا ساخت ی تپه کوچک و گذاشتن تک ای سنگ بر رویش به عنوان نشانه و چند تایی هم علامت نارنجی دیه شد و در مسیر رفت ۲۸ علامت و در مسیر برگشت ۱۷ علامت که گروه های قبلی ایجاد کرده بودند برای شناسایی مسیر دیده شد و در تونل اخر نکته اینجاست که از دو شمع بسیار زیبا که تقریبا تموم شده بودند در مسیر منتهی به ابشار کوچک به عنوان نشانه گزاری استفاده کردند که حس زیبایی شناسی آن همنوردان را می رساند.
.
و در پایان از آقای اشکان سالاری بابت تمامی تلاششون برای کمک به اعضای گروه تشکر می کنم و از اقایان محیط و عظیمی نژاد نیز سپاسگذاری میکنم.
تعداد اعضای حاضر در برنامه : ۲۲ نفر
سرپرست گروه خانم ها : طاهره منفرد
خانم ها : طاهره منفرد – ساناز خوشخو (نویسنده گزارش ) – سعیده کشاورز – فاطمه احمدی – مژده فهندژ-فاطمه فهندژ – لیلا زارع – فرزانه محیط .
سرپرست آقایان : محسن سالاری
آقایان :محسن سالاری – اشکان سالاری – محسن سعادتی – مجتبی محیط – سیاوش زارع – ناصر نظری – میثم عبدالهی – محمد حسامی – کیامرث کاوه – اسد ا…شریفی – ابوالفضل شریفی – سید امیرحسین عظیمی – امیررضا حمیدیان شیرازی – کوروش دهقان و آقای غلامرضا بازرگانی(زحمت کشیدند گروه را به محل غار توسط اتوبوس رساندند و برگرداندند)
عکاس : کیامرث کاوه
امدادگر : سید امیر حسین عظیمی نژاد – اشکان سالاری
نویسنده گزارش : ساناز خوشخو
